Qarğanın Gecəsi

🕑 24 dəqiqə dəqiqə Düz cins Hekayələr

Qara və boz rəngli qarğa, göstərməyən birini gözləyir. Bunu necə bildiyini bilmir. Sadəcə edir. Sadəcə asanlıqla səhv çıxan, amma bu anda hər şey açıq həqiqət kimi hiss olunan hisslərdən biridir.

Dirsəklərini masaya söykədiyi və gözləri başını tərpətmədən plazanın saçaqlarını axtardığında kiçik utanc hiss edir. Geniş ağzı açıldı, dodaqları çox gülümsədi, amma çatmadı. İlk dəfə plazanı soyuq bir şeyin qabağında oturmaq üçün qaranlıq bir yer üçün taramaqla, o, üzü bürüyən kafe müştərilərinin qarışıqlığından yalnız bir qarışıqlıq idi. Növbəti dəfə gözləri üzünün ətrafında isti bir an ayırdı və sonra hərəkətə keçdi. İndi o, tüstü və külək kimi bir-birinə bükülmüş sakit nadir, obsidian və alabasterin yaxınlaşmasını görür.

Plaza kifayət qədər yaxşı işıqlandı, ancaq gecə var və yalnız hava hərəkət etməsi günün istilərinin axırıncısıdır. Saçının indi başqa bir vaxtdan daha qaranlıq göründüyünü, gecə başını əlində tutduğunu anlayır. Boş bir örgülü qıvrım boynunu qıvrır və döşlərinin altına bükülmüş kəsilmiş bluzun qara ipəkinə qarşı demək olar ki, yox olur. Belindən onun itburnu ətrafındakı parça kömürlü boltun, ətək və ya cüt şort, demək olar ki, boş və süpürülmüş budlarında yüksək olduğunu bilmir.

Paltarının qara və boz rəngindən daha dərin bir şey var. Bəlkə də onların içərisində oturduğu və ya ətrafındakı məkana toxunan hər şeyi daha ucuz bir şeyin təqlidinə bənzər bir şəkildə düzəldən dəri losyon parıltısıdır. Yaxınlıqdakı flamenko konsertinin suşları çox uzaq olmayan açıq hava həyətindən keçir.

Ani alqışlar. Xəyali səslənir. Yarısı var. Əllərdən daha çox şüşə qırmaq kimi.

Yenidən plazanı tarar. Qeyri-adi bir vəziyyətdən keçmək üçün kifayət qədər uzun müddətə yaranan bu müvəqqəti vərdişlərdən biri də bütün refleksdir. Gözləri dövrə ilə fasilə verir və Turner-ə enir. O, bir deyil və saniyələrdən sonra bunu başqa bir arxaik qapının kimidir, bir və ya iki baxışdan sonra görməməzlikdən gələn bir şey olduğunu anlamaq üçün alır. Başını əyərək hərəkət edir.

Ofisiant çıxır və masanın üstündəki yarıdan çox müştərini yoluna qoyur. Plazanı bir daha gözdən keçirməzdən əvvəl onu tanımaq üçün bir şey söyləyir və üzü açılar. Yenidən Turnerə baxır, amma bu qədər də uzun deyil. Ofisianta yöndəmsiz bir təbəssüm verir və geri bir şey söyləyir. Turner plaza arasında sürətli bir sürətlə başlayır.

Ofisiantın çiynindən bir neçə addım irəliləməyincə, onun gəldiyini görmür. "Körpə" deyir, "üzr istəyirəm gecikdim". Onu tanıdığı kimi gülümsəyir, həqiqətən də bu üzr istəməyə borcludu.

O, yan-yana və pərəstişkarlarını ovuşdurma jesti ilə ovuclarını sıralayır. Qarışıq, amma gülümsəyən. Ofisiant dönüb cansıxıcı rəğbətlə qarşıladı. Turner bu gün artıq bir neçə kilometr məsafədədir və onun kimi qarğa gözlədiyi kimi görünmür. Ağzını açır, ancaq zərif bir açı çənəsinin boşluğunu dolduracaq sözləri yoxdur.

Gözləri yaxşı görünür, amma tökülmür, onunla ofisiant arasında geri və irəli atəş açır. Alnını toxuyur. Özünü axmaq kimi hiss edir, yalnız ofisiant işə başlasa, onun təhqirini daha da pisləşdirir. "Həqiqətən tutdum" dedi. Xəyal qırıqlığına uğrayan evinin içərisində başqa bir addım atır, ofisiantın ətrafında masanın yanına tərəf irəliləyir.

"Gec başlayın, gec bitir. Ümid edirəm ki, çoxdan gözləmirdiniz." Yanağından yüngülcə digər tərəfə toxunaraq əyildi. Birdən duyğuları şampun və ətirlə dolu, canlı ipəyin dodaqlarına toxunub.

Bir şey ona ağzını götürməsini söyləyir və qulaq asır. O, öpüşün içinə söykənərək geri verir və bir neçə dəqiqə bu plaza girəndən bəri baş verən yeganə təbii şey kimi hiss olunur. Əli boynuna, barmaqları nape ətrafında hərəkət edərkən baş barmağı boğazını ovuşdurur. Dodaqları açılmağa başlayır və hər şeyin irreal aclığa çevrilmək şansından əvvəl geri çəkilirlər.

"Kaş ki, çiçəklər bu qədər qoxusun." Yalnız eşitmək üçün pıçıldayır, bildirin ki, bu, sadəcə charadın bir hissəsi deyil. O doğaçlama. Səhv akkord vurduğundan və bir şey onun üzərindən gəldiyindən başqa nə edəcəyini bilir. Ofisiantın hətta orada olduğunu unutduğunu və başqası kimi ona baxdığını görünür.

Daha əvvəl tanış olduğu birisi. Kimsə belə bir yerdə gözləyə bilər. Qaranlıq gözlərinin arxasında keçir, üzü zərər maskasına çevrilir.

O, adət etmədiyi bir şey kimi, yöndəmsiz şəkildə ayağa qalxır və döşlərini cırmaq üçün kifayət qədər sərt vurur. Təəccüblənən ofisiant, vurulmaqdan qorxduğu kimi arxaya əyilir. Turner çırpılmadan dayanır və hər kəs xurma səsini onun üzünə keçir. "Mən əsrlər boyu gözlədim!" tüpürür. "Narahat idim.

Yenə bunu etməyə cəsarət etmə." Kömür bir yubka olur. Ayaqları incə, əzələli deyil, tonlanmışdır və üzündə ləyaqətli bir istilik verəcək bucaqlı, süpürən xətlər var. Onun vurğu güclüdür, lakin ingilis dili aydın və səysizdir.

Haradan gəldiyini təxmin etməyə çalışmır. Yerli görünür, amma səsinin cəlbediciliyi daha şimaldan gəlir. Yenə onu yumruqlamağı düşündüyü bir anda özünü saxlaya bilməz, amma nəhayət özünə gəlir və oturur. Turner bir nəfəs ilə özünü bükür və espresso və su sifariş verir və oturur.

Ofisiant uzaqlaşır və havanın mənasız sui-qəsdlə dolu olduğu bir an keçir. Rəvan qaşqabağını çəkir və birdən özü ilə yüngülcə dəhşətə gəlir. "Üzr istəyirəm" deyir, "yanağınız qırmızı olur. Mən demək istəmirdim…" "Hər şey yaxşıdır" deyir.

Bir qadının kütlə tərəfindən döyüldüyü ilk dəfə deyil, amma hər dəfə sonuncu kimi hiss olunur. Bir neçə saniyə çəkir, ancaq rahatlaşır və demək olar ki, gülümsəyir. Bir anda bir neçə məsələyə qərar verməyə çalışan kimi ona baxır.

Dünəndən bəri qırxmamışdı. Saçları qaranlıqdır, lakin onun qədər qaranlıq deyil, çox uzun və ya kifayət qədər uzun olmamaq nöqtəsindədir. Aralarındakı yaxşı bir on illik uzunluğu hiss edə bilər.

Onun təbəssümü hər şeyi pozmur. Onu təəccübləndirən bir şey edir. Onun haqqında hər şey əvvəllər xəyal etdiyi və birdən xatırladığı bir şey kimi hiss olunan bir yerə düşür. Üzü gülümsəyən kimi hiss olunur, amma əsl təbəssüm olmadığını bilir.

Sanki ağzı hər tərəfə çata bilməz, çünki yanaqları sarsılmaz bir şey edir. Hər şey eyni zamanda sakitləşən kimi görünür. Plaza, flamenko suşlarını yığan digər insanlar, hərəkət edən havanın olmaması bir daha heç nə etmədən əvvəl nəfəs almağı dayandırdıqlarını hiss edirlər. "Və sairə?" Qaranlıq gözlərinin yavaş alovunda bir neçə dəqiqlik, lakin daha çox sual. Bir anlıq şübhə və maraq eyni evdə fərqli otaqlar olub-olmadığını görməyə başlayır, ancaq plazaya girəndən bəri ilk dəfə saçaqları taramağı dayandırır.

"Beləliklə," deyə düşünərək durdu, "bu sadəcə düzgün görünmədi. Sən burada oturmuşdun." Ağzının bir tərəfi qıvrılır və o tərəfdəki yanaq sümüyü beyniylə yavaşlayır. "Yəni bu fədakar bir xilasetmə? Qəribə bir qadını… kiçik bir xəcalətdən xilas etmək?" - Ola bilər, - Turner silkələdi. "Bəlkə özümü bir az qurtarıram" dedi. Ofisiant geri qayıdır.

Onun qarşısında danışmırlar. Onun bitməsini gözləməkdən xəcalətli bir şey var. Haşiş filtrlərinin şirin, qırmızı qoxusu içəri girir və sakit havada asılır. Hər kəs qeyd edir, amma heç kim əhəmiyyət vermir.

Gecənin imtina etmək mənasını vermədiyi daha bir gizlidir. Ofisiant mərhəmətli səmərəliliyi ilə içəriyə qayıdır. "Bəs nədən qurtuluşa ehtiyacınız var idi?" nəhayət soruşur. Turner gülümsəyir və səssizcə barmaqlarının demitasse fincanın kiçik ağ qulağı ilə oynadığını seyr edir.

Howlin 'Wolf'ın öldürmə mərtəbə versiyası başqasının mənzilinin pəncərəsindən başlayanda ona həqiqəti söyləmək astanasına qədər addımlayır. Bu incə, köhnə radio səsi var. Vinildəki cızıqlar.

Hubert Sumlin, çınqıldan sıçrayan V-8 kimi ritm çalır. Mən səni tərk etdim, bir müddət əvvəl səni tərk etdim, balam, çoxdan əvvəl səni tərk edib Meksikaya getdim, Turnerin gözü The Raven-də, amma qulağı Willie Dixon və Wolf üzərində dayanır. Əgər təqib edirəmsə, ilk ağlım Əgər təqib edirəmsə, ilk düşüncəm getdi, ikinci dəfə olduğum üçün bu yaxınlaşan kafedralın göz qapağında demək olar ki, məna verməyə başlayır yenidən. Qarğa, hisslərinin fərqliliyini hiss edir. Üzündəki maraqlı əyləncələr bir anda dərinləşir və sonra səthə qayıdır.

Turner yenidən onun üzündə bu görünüşü görmək istədiyini başa düşür, amma hisslərinin xatirələri ağlındakı boş evlərdə tək rəqs edərkən necə geri dönəcəyini bilmir. Musiqi ilə bağlı bütün problem, artıq başqa olmadığın bir yerə aparmaq məcburiyyətindədir. Yenidən görmək lazım olmayan yerlər.

Qarğa gözləyir. Bəlkə sualının cavabını düşündüyünü düşünür. Gözlərinin laklanmış oniksinə baxır, amma Qurd onu ruhunun ətri ilə saxlayır.

İndi seçimdən çıxdı, amma çiyinə tabe olmaq üçün, Çikaqoya lazım olan son yerə qayıtdı və içərisində bir şey çubuqdan düşdü. O, üzündəki əzələlərin gizlədilməmiş qarmaqarışıqlığının fərqinə varmış tərzini oxuyur. Uzun getmiş dodaqların dadı ağzının səthinə gəlir.

Duygusal gedişini araşdırarkən gözləri ona dar gəlir. Uzaqdan maraqlanır, ancaq irəli əyilib əlinə toxunmadan ona yaxşı bir on iki bar verir. "O səni incitdi. Belə bir şey var?" Dodaqlarında təbəssümün bir hissəsi, təsdiq gözləməsi var.

Əlləri onun altına yuxarıya çevirib, ovucları toxunur. Barmaqları krujeva edərkən adını söyləsə, görəsən maraqlanır. Arxasındakı katedralin yaxınlaşan hissini hiss edir, nadinc xəyallar kimi onu təqib edən axmaq seçimlərin ağırlığını hiss edir.

Mən yoldaşım yanımda Meksikadan gələndə mən davam etməliyəm, dostum Meksikadan mənə gələndə mən ya körpəyimlə axmaq idim, ya da məni öldürməyə qoyma 'mərsiyə Lord bilir Rəbb bilir, getməli idim, getməli idim və burada olmayacaqdım, qatil 'mərtəbəsində O daha yaxşı seçimlərin ağırlığını hiss edir, çünki o, qıvrıldığı kimi indi də şans qazanmayacaq. barmaqları əlinin incə sümüklərinə ilişdi. Həmişə başqasının tarixində yaşamaq üçün bir yolun olub olmadığını soruşur. Əllərini sıxan əllərini çevirib biləyinin altındakı solğun mavi damara toxundu. Nəbzi biləyindən daha güclü hiss edir.

"Kimi gözləyirdin?" nəhayət üzünə baxmadan ona çatır. "Bu qədər vacibdir?" "Cavabdan asılıdır." Barmağı nəm xurma boyunca hərəkət edir. "Fərq etmədiyini söyləsəm mənə etibar edəcəksən?" - Emin, - başını tərpətdi.

Nə fərqli ola bilər? "Bunun sizin üçün əhəmiyyəti yoxdur." "Emin." Bu dəfə başını tərpətmir. "Nəbziniz daha sürətli gedir." "Tutaq ki, bu mahnının nə vaxt başlandığını kimin yadında saxladığınızı soruş." "Bu qədər vacibdir?" deyə əks-səda verir. "Cavabdan asılıdır." O, yarısından əvvəl itirdiyi qiymətli bir şey kimi gülümsəyir. "Bunun sizin üçün əhəmiyyəti yoxdur." Onun təbəssümünün digər yarısına etiraz edir.

"Etmir." Çətinliyi qəbul edərək irəli əyildi. Əlləri qəribə bir rəqsdə, bədənləri arasında silah kimi uzanan barmaqlar, rəqs kimi, ürəklərinin tanımağa hazırlaşmadığı bir razılaşma kimi bir-birinə qarşı hərəkət etməyə başlayır. "Səncə peşman olmaqda rahatlıq var?" deyə soruşur, ilk real vaxtı ona baxır. "Son vaxtlara qədər" yox "demişdim" deyir. Döyüşü gözləyir, ədəbsiz hiss edən ovucunun altından barmaqları ilə bir şey edir.

"Sizcə, qisasda hər hansı bir satınalma var?" "Xeyr, satınalma qisasdır." Gülür və barmaqları ovucunun altında hərəkət edir, başı arxaya söykənir və boğazı incə sirrin yumşaq bir fəryadını açır. Bütün damarları onların arasından keçən vəhşi atlar üçün çox kiçik hiss etməyə başlayır. Onunla üz-üzə gələndə sualı soruşur.

"Budur" deyir. "Sənə gözlədiyim sən olduğunu söyləsəm nə deyərdin?" Sadəcə vaxtın bir hissəsini oğurlamış kimi üzünü tutur. "Deyərdim ki, bədbinsən, amma etiraf etməyinizi istəməzdim." Bu dəfə də çətin deyil, gülür.

"Həmişə belə cazibədarsan?" "Xeyr, amma mən sizi təəssüratlandırmağa çalışıram." Demək olar ki, gülür, amma ağlında gediş-gəliş var və gözləri yenidən ona dikilir. Geriyə söykəndi və münsiflər heyətindəki vəhşi kart kimi onun təhsilini seyr etdi. Əlləri güclü hiss edir. Artıq hər an hava birdən qığılcım çıxara bilər.

"Adınızı soruşacağımı hələ bilmirəm." "İstəmədiyiniz müddətcə hər zaman seçiminiz olacaq. Etdiyiniz anda hər şey dəyişir. Nə vaxt və nə vaxt qərar verərsinizsə, sizə mütləq danışacağam." Təsdiq pərdəsi yavaş-yavaş onun üzünə enir.

"O vaxta qədər" deyir, "Səni No Adı olaraq düşünəcəm. Ancaq səni düşünmək üçün bir yolun olmalıdır." Süfrə arxasına söykəndi. Əlləri hamısı indi sevməkdir, boş əlin barmaqlarını boğazına qoyur. Bədənindən və içərisindən keçən havanı hiss edir. Dediyi bir şey olsaydı, səsi ilə dolu olardı.

"Səni görəndə səni Raven adlandırdım. Ağlımda." "Ha. Böyük bir gaga olan bir quş." Boğazı barmaqlarının altında hərəkət edir.

"Qaranlıq, güclü və sərbəstdir." İrəli əyilir. Bir-birini tanımayan insanlar üçün bir-birlərinə çox yaxınlaşırlar. Əlində boynunun yan hissəsini yumur və üzü sərt həqiqət ifadəsinə çevrilərkən o, digər əlini sıxır. "Mən azad olmaq istəmirəm." Cədvəl, Turnerin bundan sonra nə demək istədiyi barədə yöndəmsiz bir müdaxilədir.

Çox kiçik və stəkanlarla dolu, ancaq nəfəsinin kiçik nəbzlərdə ona toxunduğunu hiss etmək üçün üzü kifayət qədər yaxındır. Yanağının kənarına toxunur. Dik oturur və çənə sümüyünün formasını barmağına imkan verir. Barmaqları çənə ətrafında dayanır və baş barmağı alt dodağına doğru hərəkət edir.

"Heç kim həqiqətən azad olmaq istəmir" deyə nəhayət deyir. "Bu təbii bir vəziyyət deyil. Çox adam boğulmaqla bitər." Dodaqları baş barmağının alt hissəsinə qarşı. Nəfəsi barmaq izinə qarşı qaçır.

Dilinin yaxınlığını qeyri-müəyyən bir vəd kimi hiss edir. "Boğulursan?" baş barmağının mətbuatına qarşı soruşur, ancaq sualdan daha çox ifadədir. "Mən sabahı gözləyirəm" deyir, dayanıb.

O da cibindən bir sənəd çıxarıb masanın üstünə qoyarkən masanın qarşısındakı üzbəüz dayanır. Qolundan tutur amma yola davam edən biridir. Öz yolunu orta əsr eşşək arabalarından daha geniş olmayan dar, işıqsız küçələrdən keçən adam bilir. Plazanı tərk edərək qırıq ay şüaları və kölgələr dünyasına daxil olurlar. Turner evdə hiss edir, amma Raven qarnını tutaraq möhkəmləndirir.

Qorxduğu yeganə təhlükənin özündə olduğunu, onunla vurduğu anı da qucaqlamağa başladığını anlayır. Sükut içində yalnız bir-birlərini uzun müddət tanıyan insanlar rahat hiss edirlər. Küçədə çəhrayı neon köpüyü onları irəli çağırdığına görə yumşaq bir əyilmə aparır.

İndi demək olar ki, bir səslə hərəkət edirlər, amma çəhrayı mənbəyi görmək üçün kifayət qədər yaxınlaşmadan əvvəl bir şeyi başa düşür və birdən dayanır. Çəhrayı, onun üzünə ethereal bir tökmə verir. "Mən dərhal başa düşdüm," o, boğazına düz baxaraq, "artıq gəlməyən birini gözləmirəm" deyir. İki əli ilə onun üzünə toxunur və ona baxmaq üçün yuxarı bucaqlayır.

"İndi ikimiz də başqa bir şey gözləyirik" deyir. Son bir neçə santimetr boyunca ağzına tərəf əyildi. Öpüş əvvəlcə nə ilkin, nə də güclü deyil, amma onları itələyən bunun arxasında bir aclıq var. Dodaqlarının açılması və başqa bir cismin istiliyinə daldığı dillərin heyranedici bir dəstəsi var. Bir əlini döşünün altındakı bluzundakı düyünlə sarar.

Onun yaxası yaxınlaşdıqca şişkinliyi fırçalayır, ağzına daha dərin sürüyür, naməlum həsrətlərinin mədən ərazisini süpürür. O, çoxdan bəri xəyalında çatlaq bir şey hiss edirdi və indi onların dərisini yuyur. Həyatlarının sonrakı səssiz anları öpüş və nəmli dillərə çatmaqdan ibarətdir.

Onun qanı bədəninə axır və bədənindən daha isti olur. Arxasında əl işləməli gitaraların sürreal cəsədlər kimi asıldığı qaralmış bir pəncərə var. Öpüşdən uzaqlaşır və onu bluzundakı düyünlə aparır. Döngə ətrafında çəhrayı bir qaynaq, sikmək üçün nəzərdə tutulan alt paltarı geyinmiş başsız manekenlər olan bir dükanın qapısının üstündəki SEX-i oxuyan kiçik bir neon işarəsi var.

Görəndə gülürlər, amma Turner onu içinə çəkir. sexə bitişik binanın küncünün daha da küçəyə inşa edildiyi bir az yer. Bu işarə olmasaydı, onlar tamamilə kölgədə olardılar, ancaq canlı kişini və qadını ayaqları altındakı qədim cobblesə qarşı çirkin bir şeyə bənzər bir gümüşü çəhrayı ilə yuyundular. "Yəni bu, hamısına aiddir?" o snickers. "Aşkar əlamətlərə uyğundurmu?" "Bu, burada olduğumuz şeylərin yalnız bir hissəsidir" deyir və masasında əyləşdiyindən bəri düşündüyü düyünü çəkərək deyir.

Bluzu açılır və çılpaq döşləri əllərinə düşür. Yenidən içindən sürünməyə çalışdığı kimi öpür. Döşləri əllərində hamar və isti, onları yoğurduqca yumşaqdır.

O, binalar arasındakı küncdən yuxarı döndüyündə və ayaqları arasındakı çılpaq bud hiss etdiyini hiss edərkən onun məmələri ovuclarına çırpılır. Ekstravaqant xəyalların harada satıldığını və ucuz satıldığını elan edən işıqda yuyulduğunu görmək üçün uzaqlaşır. Əllərini onun boynuna və çiyinlərinə sürtməklə, nəhayət döşlərinin hamar çəkisini bərpa edərək üzünə toxundu.

"Oraya," deyir, "Məni yumduğunuz zaman…" Ağzı üzr istəmənin başlanğıc formasını alır, ancaq onu dayandırmaq üçün barmağını orada qoyur. "Təmiz idi" deyə davam edir. "Mühafizəsiz. Mən o an sənə çox həsəd apardım.

Bir anlıq sərbəstlik idi… həqiqi azadlıq… danışdığımız növ deyil… amma həmişə arzuladığım bir sərbəstlik haqqında bir şey bilə bilirdim." Buna görə yalnız sizi indi xəbərdar etmək istəyirəm… çünki ehtiyacınız varsa qaçmaq vaxtınızdır… amma yollarımızı bölüşənə qədər ümid edirəm və bu qədər azad olmağa çalışacağam. " Gözlərini araşdırır, amma bilir ki, onlar ona kölgələrdən başqa bir şey kimi görünməməlidirlər. Əli çiçəklənən xoruzunun şəklini axtararaq şalvarının əyri üzərində hərəkət edir.

Əlinin altında qalın və sarsılmaz böyüyür. Barmaqları onun şalvarını açana və sərt ətini hər iki vuran əlinə çəkənə qədər büzülmüş sapının şəklini izləyir. "Bu pulsuz dediyiniz deyilmi?" deyə soruşur. Başını sarsıtdı, əziz daş məmələrini sıxdı.

Bir əli ilə ətəyinin altına çatır, hələ də digəri ilə xoruzu vurur və külotlarının gussetini yan tərəfə çəkir. Şaftını amcusuna tərəf bükür və ətini özünü islatmaq üçün istifadə edir. "Bəzən" deyərək nəfəsi çırpınmağa başladı, "danışılmayan həqiqət zəhərli olur. Sizi son dəfə yatdıran ölümcül bir şey kimi deyil, yalnız rəqs etməyinizə qədər ruhunuzun hissələrini məhv edən növdür.

metrodakı bütün digər zombi ilə birlikdə. " Onun neon çəhrayı rəngli kölgəli gözləri, boğulan clit boyunca xoruzun başını ovuşdurduqca biraz başlıq olmağa başlayır. "Düşünürəm ki, ruhunuzun bir hissəsini sizi plazada görəndə ölürdüm, amma bu, məni gəzməyə və vaxtınızı istiləşməyə məcbur edən də deyil." "Fuck," o, pıçıldadı, yarısını onun səsini dinlədi, qalanları daha çox damlayan ətin üstünə sürtülmüş əti ovuşdurdu.

"Neçə dəfə birinə baxdın və merak etdiniz… hər şey… amma bu qədər gözəl olduqlarına görə deyil… amma gözəl olduqları üçün?" "Sus, yoxsa ruhumun digər hissələrini öldürərsən" dedi. Beləliklə, o, yenidən onu öpür və döşlərini qucaqlayır, xoruzunu pişikinə sürüşdürməyə çalışır. Binanın daşından başını geri öpür və əlindəki hər şeyi bir dəfə sıxır. Dizlərindəki pambıqları aşağı salır.

Şalvarını aşağı çəkəndə əllərini incə ayaqlarının ətəklərindən aşağıya çəkir. Pantiesdən çıxır və o, onları cobblesə buraxır. Etekinin ön hissəsini itələyir və ayağını çiyninə qaldırır, çünki o, ac, ac, uzun, nəm, əmzikli bir öpücükdə yarasını örtür. Dili barmaqlarının ləçəklərini taclayan ağrılı yanan düyün boyunca yuvarlandıqca yarım çömbəlmə halına gəlir. Üzünə döndüyü kimi divar üçün tutur, ancaq daşdan başqa heç bir şey olmadıqda başına çatır və saçlarında claws olur.

"Sikilmə, sikilmə, sikilmək" deyərək barmaqları onun ağzının kənarından aşağıya doğru itələdikcə qışqırır. Barmaqları sürüşərkən və sürüşərkən sürüşür, sürüşür və sürüşür, dodaqları isə onun klitasına çəkilir və əmilir. O, digər ayağını digər çiyninə sarar, çiyinləri ilə arxasındakı divar arasındakı çəkini tarazlayar, qarışıq ağzını bir bal səpilmiş bir qarışqa içərisinə çəkər.

Ağzı və barmaqları onun atması lazım olan hər şeyi geri qaytarır, o, saçının ağzına basdırıldığını hiss etməyincə, pişiyi ağzına basan kimi barmaqlarını çəkir, ağzının dözülməz basqınlarına qarşı çıxır. Birdən ikisi də böyüyür. The Raven ağzına zərbə vurarkən Turner dizlərində. Barmaqları onun içindədir, lakin o, yavaş-yavaş, belləri arasındakı yarıqda zəhlətökən nəm rəqəmləri çəkir.

Yavaş-yavaş, bir-bir ayaqları çiyinlərindən çıxır və ayaqları yerə toxunur. Turner onunla üzləşmək üçün qalxır. "İndi məni öp və birlikdə olduğumuzu dadın" deyir. O, öpüşünü vəhşi, dilinin ağzından süzülən süpürgə ilə götürür. Ayaqlarını belinə qaldırıb divara sərt şəkildə dayandığı zaman o, dilinə qarşı bir az kədərləndi.

Xoruzunu gəzdirmədən və narahat olan amcıqının şişmiş dodaqlarına mil yönləndirmədən əvvəl eşşəyinin incə yanaqlarını sevir. "Məni atdı" deməyə çalışır, amma dili ağzında dərindir. Xoruzun günbəzini çiyninə basdırır və itburnu ilə itələyir, sarsılmış sümüyü içəriyə dərinə qədər yarı nasosları itələyir. Yenidən dondururlar, neon və kölgə arasında bir-birlərinin gözlərini axtararkən eyni nəfəs alma üzərində gəzirlər.

"Hər şey 'nə olarsa' 'deyir. "Xeyr," o mewles, "hər şey" nə var. " İllərdir tanıdığı kimi yenidən öpür. İndiyə qədər bəlkə də var.

Onu daha da tanıdığı kimi geri öpür. Bir dəfə geri qayıtdıqda və bağrına basarkən onu qucaqlayaraq itburnunu bərk tutur. Onun xoruzu, amcıqının əlində və balında üzür.

Onun ciyərləri hər dəfə onun içinə töküldüyündə bir boşluq boş olur. Turner'in ağciyər bədəni ilə mövcudluğunun zirvəsindəki bəzi səliqəli heyvan kimi daşınmayan divarın arasındadır. Ağrıyan ağciyərləri ilə qucaqlaşdıqca təmkinsiz ağlayır.

Kimsə yüksək pəncərədən fəryad edir. "Sus və bizi tək burax!" qəzəblə geri qışqırır. Turner ağzını başqa bir şeylə doldurmaq üçün onu öpür.

Ancaq sonra çətinliklə nəfəs ala bilər və ümidsiz havanı dərinləşən ağciyərlərinə dərindən çəkir. Yuxarıda, Turner və Raven itkin düşdükdə pəncərə bağlanır. "Siz yağış meşəsi kimi atıldınız" dedi. "Sən axmaq bir ağılsızsan" dedi. Bundan sonra çalışan nəfəs səsi və The Raven-in broiling pişikindəki Turnerin xoruzunun isti, nəm qərq olması.

Bəzi məqamlarda barmaqlarının ətrafında olduğu kimi onun qucaqlaşdığını hiss edir. Gözlərini yumur və özünü varlığının mərkəzi ilə katapult etməyə imkan verir. Alov içində aşağı gedir və tüstüdən və özünü tökür. Ağzına qışqırmağa başlayan kimi xoruzu spazmlarla sərtləşdi.

Nəfsi yarıyla çırpılır və cumun partlayışlı bir duşunda onun içində sıçrayan xoruz çiçəklənir. Tər tökülən bədənlərdən və ürəkləri döyəndən başqa heç nə qalmadı. Sonralar, bir adamın xoruzu yavaş-yavaş rahatlaşır və sevgilisinin qabığından sakitcə sürüşür.

Raven ayaqları aşağı toxunur və diz çökür. Bir dəfə baxır, sonra onu əlində tutur və xoruzunu iyləyir. Yenidən qaralmağa başlayana qədər dodaqları və dili onun sərf etdiyi ətin üstünə yuvarlanır, ancaq bir dəfə bütün varlığından sonra geri qalır və üzünə durur.

"İndi… məni öp və həqiqətən necə bir olduğumuzu dadın." Öpüşün yavaş və dərin incəlikində ədəbsiz bir şey var. Bir şey qırıldı, ancaq yara dərisini vurduğu yerdə daha güclüdür. Turner şalvarlarını yenidən geri çəkir və onlar cib dükanlarında yan-yana otururlar, o cılız, zəhərli çəhrayı altında seks dükanının divarına söykənirlər.

Onun külotları pambıqların yaxınlığında qalır. Dizləri qaldırılmış və qısa ətəyi kalçaları ətrafında bükülmüş oturur. Uzun müddət heç kim heç nə demir. Ayağa qalxmaq və ayrı yollarla getmək vaxtları bir neçə dəfə gəlir və gedir.

"Mən bir yol gəzirəmsə, digərini gəzirəmsə, bu belə olacaq" deyirəm. "Bəli, bu doğrudur." Deyəsən, hər ikisi birlikdə gələcəyini söyləmək üçün doğru şeyi gözləyirlər, amma bu heç vaxt etmir. Sözsüz işarənin yalnız kiçik xırıltısı var. "O zaman qoymayaq" deyir.

"Heç olmasa indiyə qədər. Eyni şəkildə gedə bilməyəcəyimizi bizə kim söyləyəcək?" Torner başını tərpədir. "Yaxşı olardı" deyir. "Beləliklə… bir-birimizin adını bilmədən nə qədər davam edə biləcəyimizi düşünürsən?" deyə soruşur.

"Bilmirəm," Turner deyir, "amma düşünürəm ki, görəcəyik."..

Oxşar hekayələr