Kölə Şahzadəsi... Fəsil 8

Kayla yüksəldi!…

🕑 39 dəqiqə dəqiqə Qrup Cinsi Hekayələr

Səhra qumları səssiz, solğun üfüqün kənarına qədər uzansa da, yeni doğulanlar üçün sonsuzluq heç bir şey deyildir. Qorxu və iztirab onun üçün bilinmir, Səhranın genişliyindən yalnız. - Menkeret Canticle. Biz əsirik; bağlı və demək olar ki, kor, Jaano və mən və demək olar ki, köməksiz. Əsir götürənlər mənə məlum deyil; onlar Darrakhai əsirləri.

Dəhşətli, yarı insan cinsi, zalım ağalarının əmrini yerinə yetirməkdən başqa heç bir şeyə uyğun gəlmir; soyuq və şübhəsiz. Hər zamankı vəhşiliklə və tamamilə cırsız davranırlar, lakin çox vaxt uğursuz olurlar. Onların axmaqlıqları ən böyük zəiflikləridir, həqiqətən bu yalnız zəifliklərdir, ancaq ölümcül bir qüsurdur. Beləliklə, onlardan qaçmağımız üçün kiçik bir şans ola bilər. Əllərim bağlıdır, ancaq başımdakı başlıq yalnız məni incidir.

Kobud parçanın içərisindəki toxunuşu yandırdığımız bir keçiddə olduğumuzu söyləmək üçün kifayət qədər görürəm. Heshuzius Evinin qalan hissəsindəki matçların aralığı, Lapis Palatasının kənarındakı bu dəhliz mənim üçün bilinmir. Yanımda Jaanonun cəsədini hiss edirəm; davamlı gəzir və ağır nəfəs alır.

Ona arxayın olmaq üçün adını pıçıldayıram və dərhal bir minion susmağımı söyləyərək arxama vurur. Əşyanın xırıltılı, canavar səsi var və əmri yoldaşlarından gələn eşşək səsləri ilə qarşılanır. Onların beşinin çox olmadığını təxmin edirəm və gücümün köməyi ilə bəlkə də onları məğlub edə bilərəm və ya heç olmasa onları xilas edə biləcəyimiz qədər sürpriz edə bilərəm. Amma gözləyəcəyəm. Hələ həyatda olduğumuz üçün ələ keçirməyimizin müəyyən bir məqsədi var.

Minions, bir cins olaraq, axmaqdır və demək olar ki, hər şeyi özləri etmək motivasiyasından məhrumdur. İstək, Darraxayların onlardan çoxdan yetişdirdikləri bir şeydir. Ancaq onlar itaətkardırlar və qaçırılmağımız şübhəsiz ki, bir Darrakhai ustasının dizaynlarına xidmət edir. Mənim marağım oyandı və bir az qorxu hiss etdiyimi etiraf edərkən, Lord Heshusiusun evindən iki nökər qulun niyə qaçırıldığını bilmək istəyim əvəzləndi.

Biz yalnız onun azadlığımızdan məhrum olmaqdansa, ona qarşı bir cinayət halına gətirən onun mülkiyyətiyik. Sizin üçün bir istehza var. Gedərkən və büdrədikdə, Jaanonun çiyin fırçasını özümə qarşı hiss edirəm; o hələ də yanımdadır və mənə təsəlli verir.

İndi dururuq və daşın daş üzərində üyütdüyünü eşidirəm, ardından sərin bir qaralama qapısı açıldı və tezliklə gecə havasına çıxırıq. Atları və bir arabanın və ya vaqonun xırıltılarını eşidirəm. Göründüyü minionlar insan yükünü toplayır, çünki tezliklə bir qadının hırıltılı, heyvan tonlarında kəskin bir şəkildə danlanmasından əvvəl hıçqırıqlarını eşidirəm. Sükut var və kobud, pençeli əllər məni qaldırıb bədənimi altımda hərəkət edən taxta taxtaların üstünə qoyana qədər yerimdə dururam. Bir vaqondayıq.

Geniş çərçivəsini aşağı saldıqda, Jaanonun cəsədini yanımda hiss edirəm. Bunu bacardıqdan sonra ona yaxınlaşıram və o, instinktiv olaraq mənə qarşı oturur. Tezliklə sərt danışılan əmrləri eşidirəm və vaqon hərəkət edir. Hamar bir daşla gedirik, buna görə şəhərin sərhədlərinə davam edirik. Səyahət dağa və kifayət qədər qısadır; Vagonun naməlum yerə çatmasına yalnız yarım saat keçdiyini təxmin edirəm.

Artıq kobud əllər bizi vaqondan çıxarır və ayaqlarım daşlara toxunur. Deyəsən gəlmişik. Digər əllər bizi daş qapıdan aparana qədər bizi sürətlə irəli aparırlar.

Əllərimi sərbəst işlədim və barmaqlarımı daşların enində diqqətlə gəzdirirəm. Hesab edirəm ki, bunun xeyli olduğunu başa düşürəm. Deyəsən gözəl bir köhnə evdəyik.

İndi bir neçə dəqiqə dik bir daş pilləkəndən enirik; hava küflüdür və yaxınlıqda su damlayan səsi eşidirəm. Biz yeraltıyıq. Uzun müddət fasilə verdik və paslı menteşələrdə açılan ağır bir dəmir qapının səsini eşitdim. Məni irəli itələyirlər və kapotum birdən çıxarılır.

İşıq zəif olsa da, ilk gördüyüm şey Jaano. Üç qul da arxamda qəfəsə məcbur edilir və qapı çırpılır. Minionlar onu kilidləyirlər və sanki bir sıra cinayətlər törətdiklərinin fərqindəyik kimi sürətlə yola çıxdıqlarını görürəm.

Jaanonun zərər çəkmədiyini görüb əsir yoldaşlarımızın üzlərini skan edirəm. Ümumilikdə doqquzumuz; dörd kişi və dörd qadın hamısı gənc və sağlam və bir zəif yaşlı kişi. Elalashaan Evindən bir cüt tanıyıram və digərləri arasında qısa sorğular etdikdən sonra bütün cütlərin başqa evlərdən götürüldüyünü aşkar edirəm. Yaşlı adam kitab qoruyan və Darrakhai dövlət arxivlərinin ofisindən gəlir. Bu, ən maraqlısı, hamımızın yuxarı eşalon musiqiçilərinin qulları, bacarıqlı həzz qulları, rəqqasələr və palatanın şəxsi qulluqçuları olmağımızdır.

Qulların heç biri taleyin bizi nə gözlədiyini və hiss etdikləri qorxunun əlamətdar olduğunu bilmir. Jaano ilə otağın iki girişinə baxa biləcəyimiz yerə yerləşərkən hamısına sakit və sakit olmağı məsləhət görürəm. Biri qapısız bir tağlı portaldır; haradan girdik.

Digəri isə bir keçidin giriş hissəsidir. Zəif işıq ondan gəlir və eşikdən bir az kənarda titrəməni görürəm. Tutduğumuz dəmir qəfəs tavana çatır və bu möhkəm daş otağın bir küncünü tutur, qaçma ehtimalı çox azdır.

Otaq başqa bir şəkildə nəm və xüsusiyyətsizdir. Saatlar keçir və az şey deyilir; sükutu yalnız uzaqdakı su damlası pozur. Hesab edirəm ki, şəfəq saatı yaxın olmalıdır. Jaano mənim yatmağımı təklif edir; Bundan sonra bir neçə dəqiqə sonra ona eyni təklifi verdiyimi tapmaqdan imtina edirəm. Biraz istehza ilə gülümsəyir və qolumu mənə sarıb.

Onun təbəssümü qəlbimi isidir və səhra tullantılarında tənha çiçək kimi xoş qarşılanır. Digərlərindən bəziləri yatmağa uzanır, amma mən ayıq qalıram. Burada böyük bir pislik var; bütün instinktlərim mənə bunu deyir, amma qarşıma çıxmalı olduğumuz vaxt gələnə qədər çox şey edə bilmərik, ancaq gözləyək. Artıq bu yeraltı yerin dərinliklərində bir yerdən bir səs eşidirəm; bu bir qışqırıqdır.

Qul yoldaşlarım bunu eşitmirlər və Jaano yalnız birdən gərgin olduğumu hiss edir. Bir müddət sonra səs yenidən səslənir; daha yüksək görünür və bu dəfə kölələrdən bir neçəsi bunu hiss edir. Titrəyib dəhlizə baxırlar. Yaxınlaşan məşəl işığı görünənə qədər aralarında ağır, örtülü bir forma gəzdirən bir qrup minion tuneldən çıxana qədər sükut var. Forma bir cisim şəklindədir, lakin üstünü örtmüş qaba parça həcmi bunu təsdiqləməyə imkan vermir.

Çirkin minionlar yüklərini daş pilləkənlərdə kobud şəkildə qaldırıb çıxırlar; yoxa çıxdığını düşünürəm, səhər tezdən qaranlıqda. Qullar bir-birinə yaxınlaşırlar, amma ağıllıca susurlar. Anlar keçir və dəhlizin kənarından daha da zəif qışqırıqlar eşidilir; kişi qışqırıqları, bəzi dəhşətli taleyi göstərən.

Jaano mənə baxır və mən onu sakitləşdirmək üçün əlimdən gələni edirəm, ancaq edə biləcəyimiz yalnız gözləmək və izləməkdir. Bir neçə dəqiqədən sonra köhnə adamlar qayıdır və tələsik dəhlizə girirlər. Yenidən ortaya çıxdıqları zaman başqa bir örtülü forma daşıyırlar. Onlardan biri bizə baxır və gülümsəyir ki, üzləri çox çirkindir, amma heç gülümsəmədikləri qədər çirkin deyil. Bu qəddar, istehzalı bir təbəssümdür; sənin başına nə gələcəyini bilirəm deyən.

Məxluqlar yox olduqdan sonra Janno məni yaxınlaşdırır və pıçıldayır: "Bizi Qeylanı hansı taley gözləyirsə, o qapının kənarında hansı dəhşətlər yatırsa, sənə gözəlliyin təməli, ruhu olduğunu söyləmədən ölümə getməyə icazə verə bilmərəm. cəsarət və cazibədarlığın timsalı.Hələlik rastlaşdığım heç kimə bənzərsiz bir qadısınız, qorxuram ki, birlikdə olmağımız vaxt qısadır, ancaq üzünüz ölmədən əvvəl gördüyüm son şeydirsə, tanrılara qovuşmağa gedirəm . Kayla, mən səni sevirəm. " Yenə də gülümsəyir və günəşin doğuşu kimidir. Gözlərinə baxıram və orada sözlərinin şirin səmimiyyəti əks olunur.

"Bu cür danışıq qabiliyyəti və bu cür təsirli hisslər Jaano. İnsanlar məni sevdiklərini və bunu bu qədər gözəl etdiklərini söylədikdə diqqətimi çəkmərəm." "İnsanlar Kayla deyil; bunu ciddi şəkildə sizə söyləyən mənəm." "Bilirəm… Bilirəm. Ürəyinin doğru danışdığını bilirəm. Dostum, sən məndən daha çox dözdük.

Paylaşdığımız qısa sevgi anları şirin, xeyir, gözəl idilər . " Yenidən gülümsəyir və gözlərində payız dumanını görürəm; sakit, melankoli və sirli. Göz yaşları yanaqlarından və kreditinə yuvarlanır; onları gizlətmək üçün heç bir şey etmir. "Qırmızı qan, duz göz yaşı və isti tər", Mentrassanae-də dediyimiz kimi, "hamısı döyüşçü tökürlər." "Üçü də tökdün." Yanaqlarındakı göz yaşlarını yavaşca yalayıram və duzu mənimlə bir olur.

Rune səssizcə oxuyuram, Duzumun duzu, qanımın qanı, ürəyimin ürəyi; bu Jaano, bu mənim sevgim. İçəridəki otaqlardan başqa bir minyon triosu çıxır və bir daha qaba parça ilə örtülmüş ağır, uzanmış bir forma daşıyırlar. Bu dəfə də lider, altındakıları bizdən əvvəl dayandırır. Danışmaz dərəcədə çirkin xüsusiyyətlərini çevirir və gülümsəyir. Sonra qəfildən kəfəni qırıq bir hürüşərək geri çəkir, sınıq boynunda xəstələnərək başını açmaq üçün.

Ancaq məni ən çox vuran meyidin dəhşət dolu üzüdür. Bükülmüş, şişmiş və təsvirdən kənar rənglidir. Jaano səssizcə ona hirslə baxanda məni daha yaxın saxlayır. Titrəmələr bir neçə kölənin boğazından qaçır, bu da qurğuşun köməyinin sarı dişlərini göstərməsinə və ədəbsiz şəkildə qəhqəhə çəkməsinə səbəb olur. Cənazə yenidən örtülüdür və tələsik pilləkənlərə qalxdı.

Görünən budur ki, burada bir neçə qatil cədvəli var. Minionlar yola düşdükdən sonra diz çökürəm və dua edirəm. Jaano başa düşür və geri dayanır; digər əsirlərlə sakitcə danışmaq.

Tanrım Illuta Rəbbi Menkereti çağırıram və onun müqəddəs kantlikindəki xətlər dərhal ağlıma daxil olur. Mən onları səssizcə oxuyuram; "Torpağın, dənizin və göyün gücləri sənsən. Sən həqiqətin ruhusan, hər şeyin özünü uyğun gördüyü və özlərini ilahi tanıdığı evrensel bir gözsən. Bütün sirlər, bütün incəliklər Sənindir." Sözləri adətim üzrə təkrar-təkrar edirəm, amma növbəti sətirləri söyləməyə hazırlaşanda ağlımın gözü qızıl bir işığı görür. Ondan saysız-hesabsız rəng şüaları yayılır və daxili atəş və həyatla dəyişir və parlayır.

Yavaş-yavaş, o qızıl milin qəlbindən başqa bir dünyaya bənzəyən, gözünü qırmayan, qaranlıq və hər şeyi görən bir göz çıxır; müqəddəs Menkeret Gözü. Daha əvvəl heç belə bir görmə görməmişdim! Gözəlliyi və əzəməti çox böyükdür; Məni heyrətləndirdi. Bir səs mənimlə danışır; öz səsim deyil, incə və incə bir səsdir.

Sadəcə əvvəlki sözləri təkrarlayır və aşağıdakı sətirlərlə davam edir: "Göy gurultusu və fırtına ilə sən birsən; Ay bacı, sənin əzəmətli qardaş günəşin, Hər kəsi əhatə edən gecənin sehrləri, İşığın saf, sevincli izzəti Bütün qəlblər, azad olmaq istəyən bütün ağıllar, Bütün bunlar səndə aşkardır. " Sözləri təkrarladığımı görürəm, amma instinktiv olaraq bunları Menkeretə deyil, özümə istinad etdirirəm. "Mənimlər yerin, dənizin və göyün gücləridir, mən həqiqətin ruhuyam, hər şeyin özünü gördüyü və özlərini ilahi tanıdığı evrensel bir gözəm; Bütün sirlər, bütün incəliklər mənimdir… Məniməm!" Milin forması yenidən dəyişir və daha sürətli və daha sürətli fırlanaraq fiqur əmələ gətirir; parlaq işıq və rəng forması. Fiqurun üzünün mərkəzindəki göz içimdən ürəyimə baxır və razılıqla başını sallayır.

Mən təvazökaram. Gözlərimi açıb dururam. "Darrakhai cinayətkarı! Kölə oğrusu! Qəssabın üzünü göstər mən deyirəm!" Jaano'yu və digər kölələri qorxuya saldığım üçün elə bir güclə danışıram. Səsimin üstündə dediklərimi təkrar edirəm və Jaano sanki ağlımdan icazə almış kimi mənə baxır.

Tezliklə daxili keçid yolundan iki xırıldayan minion çıxdı və mızraklarının kötükləri ilə qəfəsi vurdu. Bu yalnız məni əsəbiləşdirməyə xidmət edir və mən onlara vəhşicəsinə təcavüz edirəm; çətin başa düşdükləri sözlərdən istifadə etməklə. Artıq bir qadın görünür; hündür, seçilən, gözəl və iridescent yaşıl zolaqlı axan qara xalat geyinmişdi.

Həcmli saçları mənimki kimi qaranlıqdır və çiyinlərində əyri qara yorğanlar taxır. Mən onu dərhal tanıyıram; bu Karissha, Xanım Krotallis. Onu əvvəllər yalnız bir dəfə görmüşəm, amma onun pis nüfuzu mənə yaxşı məlumdur. Onun bu cinayətin mərkəzində olmasına təəccüblənmirəm. Yenidən səsimi qaldırıram: "Sözsüz məxluq, bunun mənası nədir? Ağalarımıza cavab verməli olacaqsan." Sükutla mənə baxır; belə bir qulun ağzından çıxdığına inana bilmir.

Nəhayət, sıxılmış dişlərin arasından tısladı: "Sükut! Mənə meydan oxumağa cəsarət edirsən!" Başımı əyirəm və hərəkətsiz qalıram. "Onu tutun!" sifarişlər Krotallis və kölələr qəfəsin qapısının açarları ilə çırpılırlar. Jaano irəli addımlayır; onlarla qarşılaşmağa hazırdır.

Onun cəsarəti ürəyimə toxunur; həqiqətən bu mənə layiq və sevgimə layiq bir insandır. O, mənim əlimdən tutur və mən ovucumu arxayınca basıram. "Qoy məni aparsınlar" deyə pıçıldayıram və o tövbə etdi.

Daha əvvəl cəsarət ruhu olduğumu söylədi. İndi bunu sübut etməliyəm. Minyonlar dəmir qapını açıb məni təxminən çıxartdılar; müqavimət göstərməyimi tamamilə gözləyirəm.

Bunun əvəzinə qollarından tutub təhqiramiz qoxularını görməməzliyə vurmağa çalışıram. "Onunla birlikdə kameraya!" Minionlar məni dar, məşəllə örtülmüş dəhlizdən enində ucqulu bir atəş olan geniş bir otağa aparırlar. Krotallis yaxından arxada gəlir; çəkmələri bayraq daşlarına inamla toxunmaq.

Məni nəhəng bir masanın dayandığı otağın mərkəzinə aparırlar. Kitab və hər cür alət, şüşə və aptek qabları ilə örtülmüşdür. Bəzi şüşələrin etiketlərinə nəzər yetirdim və hamısının zəhər olduğunu gördüm. Xanım Krotallis, görünür ölümcül maddələrlə təcrübələr aparır.

Bu onun kölə ehtiyacının səbəbidir! Narahat görünmək üçün əlimdən gələni edirəm. Minionlarına arxada durmağı əmr edir və mən onun qarşısında təvazökar görünmək üçün çiyinlərimi atıram. "Əllərinizi kölə göstərin" əmr edir. Səsi zəifdir, amma təhlükəsini saxlayır. Təvazökarlığa uyuram və əllərimə baxmaq üçün irəli addım atır.

"Deyəsən çox əl əməyi işləmədiniz. Haradan aparıldınız?" "Heshuzius evindən." "Bəs orada necə xidmət etdin?" "Mən idim… Mən İtellysiyanın xüsusi katibiyəm, xanım Heshuzius." Gözlərinə qaçaraq baxıram və orada bir narahatlıq qeydini aşkar edirəm. Bəlkə də onun ağılsızlıqdakı kölələri Lord Heshuziusun evinə basqın etmək əmrlərini aşdılar. Krotallis indi ətrafımda dolaşır və nəhayət hələ də taxdığım firuzəyi boyunbağıdan tutur.

"Bahalı bir biblo. Xidmətiniz Itellysia'yı sizə layiq görməsi üçün onu çox sevindirmiş olmalıdır." "Həqiqətən məşuqə, xidmət etmək mənim yeganə arzumdur." "Sən mənə təvazökarlıqla məşuqə deyirsən, hələ əvvəllər çox kobud idin." "Xanım, məni bağışla, amma başıma gələn taleyi… o başqalarını bölüşmək istəmirəm." Mənə soyuq baxır; başını yana tərəf əymək. "Zərif dərəcədə gözəlsiniz, ancaq xüsusiyyətləriniz Naeuss, Zonovon və ya Krotonae deyil və ada olmaq üçün çox incəsiniz. Haradansınız?" "Vay, məşuqə, bilmirəm.

Mən yetiməm. Naeussdakı Archelonda sahilə atıldım, gəminin taxtasına dəydim. İndi məni gördüyünüz qədər çılpaq idim.

Kemenivary əmrinin bir keşişi məni tapdı və böyüddü. Darrakhai fəthindən əvvəl onların ibadətgahında xidmət etdim. "İddialarımdan inamsız kimi görünür və bir neçə uzun müddət sükutla mənə baxmağa davam edir. Nəhayət" Adın nədir? "" Kayla.

"Məni sorğu-sual etmir. daha sonra ancaq masaya yaxınlaşır və fil sümüyü qutusu ilə geri qayıdır.O açıb zəncirdəki qalın, disk şəkilli, gümüş bir əşyanı götürüb mənə uzadıb: "Bunun nə olduğunu bilirsinizmi?" Mən obyektə baxıram və Məni qorxu bürüdü, son dərəcə zərif sənətkarlıqdan bəhs edən qədim bir Mentrassa'dır.Gümüşdən işlənmiş və əqiq, oniks və karnelyanlarla bəzədilmiş, xalqımın bir çox nəslinin sahib olduğu, təqdir etdiyi və hörmət etdiyi müqəddəs bir əşyadır. hazırlanma vaxtı.Mən buna çox maraq göstərmədiyimi iddia edərək əlimdə döndərirəm, kitab qısa mətnlərlə həkk olunmuşdur və dil arxaik və qaranlıq olsa da, onun müqəddəs olduğunu başa düşürəm.

ilan tanrısı Nehebkau, ləyaqət bəxş edən; bir pr otektiv tanrı. "Yaxşı qız? Bu obyektin nə olduğunu bilirsinizmi?" "Xanım yoxdur, amma dəyərli görünür." "Aydındır ki," deyə istehza ilə cavab verdi və yenidən fil sümüyü qutusuna qoydu. Onun tonu sürətlə yumşaq bir rahatlığa çevrilir və mən bunu ən çox narahat edirəm.

"Gəl Kayla, burada mənimlə otur, səninlə danışacam." "Aye mistress." O, məni şöminənin yanındakı nəhəng, xəzli bir yatağa aparır. Otururuq "Mənim, sən çox incə gözəlsən. Sənin yetim olmağın çətin idi və Kəmənvəri bu qədər sərt bir məzhəbdir.

Uzaq ərazilər səni nə doğdu, əzizim, şübhəsiz ki, möcüzələr yeri olmalıdır. xatırlamaq? " "Xanımım ən xeyirxahdır. Vətənimə gəlincə…" "Bəli." "Bəzən yuxu görürəm, ucalan uçurumları və firuzəyi dənizləri, qaranlıq dağ silsilələrini və geniş ləl-cəvahir səhraların kənarındakı möhtəşəm, parıldayan şəhərləri xəyal edirəm." "Hamısı budur?" "Xeyr, bütün bunlardan da üstündə, günəşin özündə də var…. bir göz var, hər şeyi görən və hər şeyi bilən göz, incə və əbədi seyr edən göz var. Ancaq məşuqə, mənim üçün əhəmiyyət vermir bu xəyallar, məni qorxudurlar.

Səslər, səslər amansızca məni geri dönməyə çağırır, amma harada olduğunu bilmirəm. Xəyallarımdan nifrət edirəm! "Krotallis heyranlıqla gözlərini dikələdiyi halda mənə baxır. Mən onu açıq şəkildə məmnun etdim.

Bir təskinlik notu ilə" Huş uşaq, biz bunlardan qorxmuruq. Bunlar tanrılardan gələn vəhylərdir. "" Bizim kimi? "İndi o, ortaq bir bağlı olduğumuzu düşünərək gülümsəyir. Kobud səhv edir." Ayə, biz səninlə mənimlə çox oxşayırıq. Sən də mənimlə burada Kayla qalmalısan.

Bu xəyallarınızı daha çox eşidərdim və bəlkə də onları şərh etməyinizdə kömək edə bilərəm. "Bunu söyləyərkən əlcəkli əlinin arxamdan qaçdığını hiss edirəm. Görünür ölümcül cazibələrim bir daha işdədir.

İndi məni dəbdəbəli xəzlərin üstünə itələyir; o qədər yumşaq və sərindirlər ki, xoş titrəyirəm. Ağzımla onunla görüşür və mən bir anlıq onu şəfqətlə öpürəm. ; bir az etiraf etmək istərdim.Gülə-gülə əlini tuturam, əlcəyini diqqətlə çıxarıram və ağ əlini qaralmış sinələrimin üstünə qoyuram, ovuşdurur və məmə bezlərimi düzəldir. "Sən mənim xanımımı edirsən." Soyuq bir şəkildə gülümsəməsindən başqa bir şey söyləmir.

Dönür və mən parıldayan xalatını açdım. Bədəni solğun, amma döşləri yaxşı və dərisi hamar. O, bir dəbdən sonra qəşəngdir və tezliklə maraqım məni daha da yaxşılaşdırır və əllərimin bədənini araşdırmasına icazə verdim.

Ağzımız qovuşur və onun ətirli nəfəsini dadım. Xanım Krotallis kimi yaxşı olduğum üçün mən onun pis yollarını həmişə xatırlayıram və həyatımın, Jaanonun həyatı və başqalarının həyatı burada dediklərimdən və etdiyim işlərdən asılı ola bilər. İndi amcığının üstündəki qara saçların bir yalamasını aşkar etmək üçün paltarını aşağıya doğru sürüşdürdüm. Ayaqları uzun və kifayət qədər bəzəklidir, amma sanki həmişəki kimi gün işığından çəkinir. İndi gözlərimiz birləşir və əlimi yalamaq üçün əla bir şou edirəm.

Dilim genişdir və bir çox incə xoruz üzərində xorlanmışdır; dodaqlarım ağzımın yetişmiş şirələri ilə parıldayır. Bədənlərimin altından sinələri arasında yavaş-yavaş bir xətt çəkirəm və nəhayət barmaqlarım onun amcığının girişində dayanır. Silməyə başlayıram və Xanım Krotallis itburnunu vaxtında mənimlə qarşılayır.

Yuxarı və aşağı onun labia-nı sıxıram və tezliklə barmaqlarımı isladan şirələri axır. Mən gülümsəyirəm. "Gözəl, şirin bir pişik var xanımım. Dadıma can atıram." "Davam et" deyə o qədər rəsmi bir soyuqluqla cavab verir ki, məni narahat edir. Mən gülümsəməkdən və yavaş-yavaş barmaqlarımı ərəfədən keçərək ipək dərinliklərinə işlətməkdən başqa bir şey edə bilmərəm.

O kifayət qədər isladıqdan sonra şirələrini klitorunun üstünə sürtdürürəm və içərisində işləyirəm. Ətrafında dolaşır və nəhayət nalə çəkirəm. Barmaqlarımı budlarının ətinə basıb amcığını yavaşca yayım. Çox gözəl bir şeydir.

Oradakı zənginliyi dadmaq üçün dilimi batırmağa icazə verərək yumşaq bir şəkildə qucaqlayıram. Bir qadını dadmaqdan zövq almadığımı desəydim. Bir neçə dəqiqədən sonra dodaqlarımla və dilimlə daha çox təzyiq etdim, iki barmağından birinin içini boğulmuş yarığına sürtdüm. Krotallis mənim üzümə amcığına daha yaxın cavab verir.

Tezliklə çırpınır və inləyir; onun qəribə gözləri ehtiras alovlandı. O, asanlıqla gəlir və mən şadam. Onun xoşuna gəlmək üçün bəlkə də özümü bir müddət almışdım. Ekstazının dalğaları azaldıqdan sonra sinələrini ovuşdurur və yenə də ağır nəfəs alaraq kürklərin üzərinə oturur.

Üzünə baxandan onun doymuş olduğunu görürəm. "Ah Kayla, sən sevgi sənətini bilirsən." Mən şişirdilmiş şəkildə gülümsəyirəm və təzim edirəm, amma gizlincə bu qadının bundan sonra nə edəcəyindən qorxuram. Zorakılığa meyilli olduğunu bilirəm. Həqiqətən mən onu asanlıqla öldürə bilərdim, lakin bu, bu məqamda ağılsız olardı. "Kayla, mənim üçün çıxış edəcəksən.

Sevgilinin sənətində nə qədər bacarıqlı olduğunu görüm." Yenə baş əyirəm, o da əllərini çırpır. Gənc bir qadın kölə görünür və ona yemək və şərab gətirmək əmri verilir. Sonra Krotallis hiyləgər bir təbəssümlə "Etrec və Paask'a deyin ki, bizə qoşulun və tələsin!" Krotallis nəfəsini alarkən sakitcə otururuq. Ona məlum olmadığım üçün arru-sha vəziyyətinə girirəm və görünməyən enerji meyllərimlə onun qəlbini axtarıram.

Qara və daşlı olsa da, incə bir şəkildə döyünür və barmağımdakı dırnağın vurduğu büllur kürə kimi zehnimdə səslənir. Mən məmnuniyyətlə dağıdacaqdım. Başqa bir tendril ilə onun amcığındakı həzz mərkəzlərini və həssas sinir uclarını axtarıram.

Bunları incəliklə stimullaşdırıram, istəmədən digər orqanını buraxıram. Onun vaxtı gələcək. Yemək yaxşı bir ölçüdə şərab kimi gəlir.

Tabağın üstündə yalnız müxtəlif meyvələrin və yalnız bir qədəhənin olduğunu görəndə məyus oldum. Tezliklə xanımın evinin lütfünü paylaşmayacağı bəlli olur. Ancaq bu fikirlər qısa müddətdə Etrec və Paaskın gəlişi ilə rədd edildi. Hündür və arıq; dəbli və yaraşıqlı idman. Biri qaranlıqdır və xüsusiyyətləri Zonovon ola bilər, digəri isə indiyə kimi gördüyüm heç kimə bənzəmir; qızıl saçlı, açıq dəri və açıq mavi gözlü.

Hər ikisindən razıyam, amma qızıl saçlı yoldaşlar məni maraqlandırır. Onların kölə olduqları göz qabağındadır və bundan sonra zövq verəcəyimi bilmək məni xoşbəxt edir. "Kayla, sən mənim üçün ifa edəcəksən. Bu ikisini istədiyin kimi istifadə et, istəsən onlara əmr ver, amma məni əyləndir, mən də səni yaxşı bir şəkildə mükafatlandıracağam, yalnız Itellysia'nın verdiyi şeylər kimi." "Xanımım ən mehribandır." Mən durub cütlüyə yaxınlaşıram. Gözlərində məni arzuladıqlarını görürəm və məmnunam.

"Sizlərdən hansınız Etrec?" Qaranlıqda bir cavab var və Zon dilinin vurğularını tanıyıram. Mən onun gözləriylə görüşürəm və gülümsəyirəm, sonra onu da tanıyaraq qızıl saçlı Paaskın başını yellədim. Aralarında dururam və əllərimi əzələlərinin üstünə aparıram.

Başlanğıcda ağacların əzaları kimi möhkəm və ağırdırlar. İndi az paltarlarını çıxarıb dizlərimin altına atıram. Xoruzlarının nə qədər incə olduğuna təəccüb edirəm və onsuz da, toxunmadan əvvəl də sərtləşirlər. Hər xoruzdan tutub baxanda hər ikisinə gülümsəyirəm. Sünnət dərilərini yekdilliklə geri sürtdüm və hər xoruz əlimdə böyüməyə başlayır.

Hər iki kişi də gözlədikləri halda mənə baxırlar və mən də tərəddüd etmirəm. Əvvəlcə Etrecin xoruzunu ağzıma alıram; onun şirin kişiliyini dadmaq. Hər ikisi nadir qoxularla məsh olunur və ləzzətli dadı var. Etrecin xoruzu ağzımı doldurur və sərt başdan başlayaraq bütün uzunluğunu yalamaq üçün və dilimin şaftının alt tərəfi boyunca işləməyim üçün əlimdən gələni edirəm. Xoruzu qalındır və xoş bir qövs içində əyilir.

Onsuz da o qövsün məni doldurduğunu və amcığımı ipək dərinliklərinə uzadığını təsəvvür edirəm. Kişilərin əlləri də boş deyil və saçlarımı oxşadıqlarını hiss edirəm. Etrecin xoruzunun alt hissəsini işləyən bir neçə uzun andan sonra diqqətimi başına çevirdim.

Hər şeyi yalayıram, dilimi dairələr üzərində işləyərək bacardığım qədər şirin şirələrimlə nəmləndirirəm. Mən razı qaldıqdan sonra əlimlə Etrecin xoruzunun başını tutub pompalamağa davam edirəm. İndi diqqətimi Paaskın xoruzuna yönəldirəm. Uzun və ən xoş bir açı ilə yuxarıya doğru uzanır. Üstəlik, topları ağır və yetkindir; seçim meyvəsi kimi sərbəst yellənir.

Paaskın xoruzu Etrecinkindən tamamilə fərqli hiss olunur; incə və hamar, dibində qalın və daralmışdır. Dadı çox gözəldir, ağzımı su verir və əlinin yanağımı yumşaq bir şəkildə vurduğunu hiss edirəm; qulların qohumluğu belədir. Mən onun xeyirxahlığını qaytarmaqdan şadam və böyüyən ləzzətlə xoruzunu yalayıram. Əlim uzanıb toplarını tutur; Onlara sataşaraq və böyüməkdə olan həyəcanını yandıraraq onlara yumşaq bir şəkildə masaj edirəm. Ağzım alovlanır və artan zövqlə Paaskın xoruzunun bütün uzunluğunu və enini yalayır və islatıram.

Nəfəs aldığını və qaşından bir boncuk tər damladığını eşidirəm. Razıyam Mən odam! Krotallis mənə bu ikisinə rəhbərlik etməyimi söylədi və mən də edəcəyəm. Hər birinin kifayət qədər çətin olduğundan razı qaldığımda Paaskın arxasında uzanmasını əmr edirəm və klitorumu ağzının üstünə qoyub dodaqlarına çatana qədər dizlərimi bükürəm. Vaxt itirmir və tezliklə ləzzət çırpınanları onurğa sütununa girir. İndi Etrecin qolundan tutub arxamda durdururam.

Pişik dodaqlarımı cazibədar şəkildə çəkirəm, amma Etrecin təşviqinə ehtiyac yoxdur. Xoruzunun başını amcıq dodaqlarımın arasına sürtdüyünü hiss edirəm, sonra yarığımın içinə girir, məni gözəl doldurur. Onsuz da isladım və damlayıram və lüks bir rahatlıqla sürüşür. Paask çox bacarıqlı bir dilə sahibdir və budlarımı oxşayarkən klitorumu çevirib vurduğunu hiss edirəm. Artıq ləzzət titrəyir üstümdə və mən inləyirəm, ah çəkirəm.

Bu vaxt Etrec ombalarımı qucaqlayır və xoruzunu içimə sıxır; yavaş-yavaş və güclü, özünə böyük nəzarəti göstərən. Etasın hər zərbəsi ilə geri çəkildim, Paask zərbə vuran klitorumu yalamaq üçün əlindən gələni edir. Krotallisə baxandan və oyunumuzdan zövq aldığını gördükdən sonra açar çağırmağa qərar verdim.

Yatıb Paask-a əmr verirəm ki, Etrec ağzımın üstündə gəzərkən pişiklərimi doldursun və onun parıldayan xoruzunu dodaqlarımın arasında aparıram. Ah mənim şirələrimlə nə qədər möhtəşəm nəmdir! Tezliklə təmiz yaladım və bazadan tutdum; aclıqla sıxmaq. Etrec o qədər çətindir ki, onun eşiyinə yaxın ola biləcəyini hiss edirəm. Xoruzunu bir neçə dəqiqə çəkirəm; onu gərgin hiss edənə qədər sürəti və təzyiqi artırıram.

Qaşından tər boncukları üzümə tökülür və məni sevindirir; ruhunda od var. Bütün enerjimi Etrecin xoruzuna verdim və tezliklə ucumuzdan qalın ağ püskürdükdən və aramızdakı boşluqdakı ilanlardan sonra atıldım; dörd, beş, altı dəfə xərclənənə qədər. Qalan hissini xoruzunun dərisinə sürtürəm və Krotallisin məmnuniyyətlə fəryad etdiyini eşidirəm. Göründüyü kimi xanımım bizdən razıdır.

Etrec istirahət edərkən Paaskın çiyinlərindən tuturam. O, həqiqətən də gözəl bir insandır və mən vətəninin tanrılarına səslənirəm; kim olursa olsun, onu qorumaq üçün. Gülmür, amma dərin ehtirasla gözlərimə baxır.

Ona zərifcə geri gülümsəyir və dodaqlarımı yalamaq üçün ağzımı açıram. Bu onun işarəsidir və indi onun xoruzunun yarığımın içərisinə girdiyini hiss edirəm; mənim qudurğan, yanan pişikim. Ona qarşı sərt bir şəkildə mübarizə aparıram və bu, onu daha da itələməyə təşviq edir. Mən incə bir çiçək deyiləm.

İndi boynundan tutub uzun, qızıl saçlarına çiyinlərinin üstünə düşəndə ​​təəccüblənirəm. Ayaqlarım belinə bükülür və ombalarımın amcığımın altına düşməsinin tam təsirini hiss edirəm. Heç olduğumdan daha yaşam; bir dəzgahın qucağında olan cılız, lakin istəkli bir kukla. Ancaq mən əmr edirəm, ona görə Paaskın dayanmasını əmr edirəm və bunu etməklə kifayətlənir. Bu vaxt Etrec xoruzunu hazır vəziyyətə gətirdi və aralarında yatıram.

Paask'a məni arxadan daxil etməyi və Etrec'i məni qabaqdan doldurmasını tapşırıram. Hamar amcığımdakı hər iki xoruzla bərabər olmayan dolğunluq nadir hisslərindən zövq alıram. İndiyə qədər hər ikisini də ecstatik bir çılğınlığa çevirdim, beləliklə heç bir tərəddüd etmədən hər ikisi də məni itələdi. Bunu növbə ilə edirlər; özlərini şəhvətə təhvil verdikcə daha böyük və daha böyük bir güc əldə etmək; mənim üçün şəhvət Pişikim nəm və acgözdür və göğsümü tuturam, dodaqlarımı yalayırdım, bədənimi tamamilə bu kişi ətri nümunələrindəki bacarıqlara çevirdim.

Tezliklə ləzzət dalğaları məni özümə bağladı və gözlərim yenidən kəllə sümüyə yuvarlandı. İki xoruz içimdə nə qədər sürətli və sürətli işləsə, onları bir o qədər çox istəyirəm. Qığılcım gəlir və qolları məni tutanda ağırlaşıram; eşşəyimi, sinələrimi, çiyinlərimi və budlarımı ovuşdururam. Əlləri okean dalğaları kimi möhkəm, güclü və həssasdır; bizim hazırladığımız bu okean, bu ət okeanı. Nəhayət zövq məni məğlub etdi və bədənim ecazkarlıqla oxuyur.

Qızıl dalğalar hər lifimdən keçir, ruhumda oturur və yavaşca solur. Mən doymuşam İndi içimdəki insan qalın tellərini gərgin hiss edirəm və son dərəcə sərtləşirəm. Heç bir zaman içində məni dolduran və lütflərinə bürünən isti ağ fışqırıqlar hiss edirəm.

Hər iki kişi inləyir və ah çəkir; səsləri və mənimki sevgililər kimi şücaətimiz üçün bir məqamdır. Krotallis gülür; o da açıq-aşkar sevinir. "Afərin, ev heyvanlarım, afərin.

Hamınızı yaxşı mükafatlandıracağam. İndi Paask və Etrec, bizi tərk edin, Kayla ilə tək qalardım." Təəssüf hissi olmadan yox, iki kişinin səssizcə ona təzim edib ayrılmalarına baxıram. Əziz dostlarım, sənə yaxşılıq et, ataların tanrıları səni qorusun. "İndi Kayla, kiçik performansınız o qədər əyləncəli, o qədər iştahaaçan idi ki, əslində məni daha çox ac saxladı. Daha çox barmaqlarınız, diliniz və dodaqlarınız." Krotallisin yatmış üzünə uzun müddət baxıram.

Gözəldir, amma gözəlliyi Mentrassanae deyil. Dodaqları kimi saçları açıq, dərisi solğun və nazikdir. Darrakhai qadınlarının üzlərinə tətbiq etdikləri bol tozlar, xollar və rouges olmasaydı, damarları görünərdi. O, günəşin bilmədiyi, kölgəli, yeraltı bir məxluqun üzüdür; bir troqlodit. Onun çılpaq yuxu formasına amansızlıqla gülümsəyirəm.

"Troglodyte," ayaqlarımı yerə saldığımda nifrət dolu bir şəkildə pıçıldayıram. Mən səssizcə böyük otağın ortasına girirəm. Minionlar və qız kölə, hamısı Etrec və Paask kimi təqaüdə çıxmış kimi görünür. Mən yalnızam.

İndi gözüm fil sümüyü qutusuna düşür. Masanın üstündə müxtəlif adsız, arkan və təsvir edilə bilməyən ədəbsiz əşyaların arasında uzanır. Yalnız Xanım Krotallisin cadugər və ya ən azından arxa zəhərləyici olmaq iddialarına sahib olduğunu düşünə bilərəm. Qutunu götürürəm və kitabını götürürəm. Nə gözəl bir obyektdir; bir cəvahirat və güclü bir güc simvolu.

Kiçik bir müqəddəs daş və ya qabıq və ya müqəddəs bir çinar yarpağı ola bilər. Bir daha yazılarına baxanda əlim titrəyir. Mehenkau ayinləri ilə tanış deyiləm, amma intuisiyam mənə deyir ki, bu obyekt mənim üçün çox dəyərli ola bilər. Pilləkənlərin sağında ağır bir dəmir qapıya diqqət yetirirəm. Buna ehtiyatla yaxınlaşıram və sapı sınayıram.

Kilidlidir, lakin kilid köhnə və xam istehsal kimi görünür. Tezliklə kitabçanı boynuma yerləşdirirəm və döşlərim arasında rahatca dayanır. Əlimi kilidin üstünə qoyub arru-şa vəziyyətinə girirəm.

Kilid dərhal açıldıqda təəccüblənirəm və dərmana qarşı zəif zümzümə etdiyini hiss edirəm. Təsəvvür edirəm ki, güclərimi gücləndirmək və fokuslamaq üçün hərəkət etməlidir. Bu, həqiqətən sehrdir! Qapını yavaşca açıb otağa addım atıram. Uzun, zərif bir antekameradır və işıq və ən ucunda başqa, daha geniş bir otaq görə bilərəm. Ante-kameranın divarları boyunca və üstündə çoxlu sayda gözəl silahlar və hər cür qiymətli əşyalar var: Darrakhai tərəfindən fəth edilən bu uğursuz xalqların talan edilmiş sərvəti.

Qiymətli daşlar, gümüş və qızıl zəif işıqda da parıldayır və gözlərimin üzərinə düşən hər cisim firuzə, sardoniks, karnelian və lapis lazuli ilə lüks şəkildə bəzədilib. Otağın sonunda qısa bir pilləkən var. Bu məni batmış, dairəvi bir otağa aparır və dərhal Heshuzius Evindəki Lapis Palatasını xatırlayıram. Ancaq orada müqayisə başa çatır. Bu otaqda məni qarşılayan görməli yerlər məni dəhşətlə doldurur.

Sıra-sıra qaldırılmış daş skamyalar otağın yarısını doldurur. Bunların əksəriyyətində insan bədəni var və hamısı ölüdür. Çılpaq, bükülmüş, işgəncə verilən və rəngləri dəyişdirilmişdir. Birinə yaxınlaşıb üzünə baxıram. Üzünün çox hissəsini eybəcər hala salan qara ləkələri olan məndən ancaq böyük bir insandır.

Ancaq geyindiyi ifadə məni sümüyə qədər üşütür. Daha bir neçəsinə baxıram və hamısı eynidir; kişilər və qadınlar, bütün kölələr və indi mərhəmətlə ölmüşlər. Yaşlarını müəyyənləşdirə bildiyim qədər bədənlərinin quruluşu fərqlidir, ancaq bir şeydə birləşirlər; dəhşət üzlərində ümidsiz məhv olmuş üzləri, müharibə və dəhşət ikiqat şərlərinə əbədi itirilmiş ifadələrini vurdu. İndi diqqətimi otağın mərkəzindəki nəhəng bir şüşə və metal qutu cəlb edir. Bu qabın əsasən hazırladığı keyfiyyətsiz şüşə, bu Darrakhai istehsalının olduğunu göstərir.

Qapaq etibarlı şəkildə kilidlənmişdir. İçəridə hər biri böyük bir qreypfrut ölçüsündə çox sayda hamar, boz kürəcik olduğu üçün T də yaxşıdır. Güclü ayaqlarda sanki yavaşca hərəkət edirlər. Onlara daha yaxından baxmaq üçün çömbəlirəm. Həqiqətən də canlıdırlar və nə olduğunu yavaş-yavaş anlayıram.

Ülvi nadir, zəhərli, parazit bir gənədir, ancaq ən böyüyəndə yalnız noxud boyda böyüyürlər. Onların ısırığı əvvəlcə narkotik və halüsinogen təsir göstərir, ancaq qidalandırmaq üçün yerləşdikdən sonra zəhərli tüpürcəkləri qurbanlarına böyük ağrı və əzab verir. Biri çıxarıldıqdan sonra da bədbəxt qurbanın yalnız yavaş, əzablı bir ölümü gözləyir. Geri cəsədlərə baxıram. Krotallis, bunları, ehtimal ki, uzun illər ərzində və kimin nə qədər həyatı biləcəyi bahasına, dəhşətli nisbətlərə çatmaq üçün yetişdirdi.

Təbii ölçülərindən iki yüz qat çox olduqları və zəhərlərinin də daha təsirli olduğunu təxmin edirəm. Birdən Mehenkau-nun dərisini zərif salan hiss edirəm. "Deməli, mənim sevimli qulum, görürəm ki, sən mənim gizli işimi kəşf etdin." Ətrafımda fırlandım ki, Krotallisin iki əsiri tərəfindən mənimlə üzbəüz olduğunu görsün. "Qatil!" Mən ona tüpürdüm.

Təəccüblüdür ki, mənim ittihamımdan bir az inciyir və demək olar ki, yorğun bir səslə "Özümü həqiqət axtaran kimi düşünməyə üstünlük verirəm" cavabını verdi. Sonra gözləri mənim boynuma aid olanı görəndə ifadəsi dəyişir. İndi üzü qələbə ilə doldu. "Mən haqlı idim! O obyektin nə olduğunu bilirsən.

Bu, sadəcə kiçik bir şey deyil. Sən Mentrassansan!" Sadəcə ona baxıb yavaşca geri çəkilməkdən başqa bir şey demirəm. Mən tələyə düşdüyümü bilirəm. Minionlar instinktiv şəkildə irəliləyirlər, lakin Krotallis onları saxlayır. Onun tonu barışdırıcıdır.

"Kayla, məni dinlə. Sənin sadəcə kölə olmadığını dərhal bilirdim. Mentrassanae haqqında, Menkeret haqqında və sənin xalqın sehrbazlıq ustalığı haqqında oxudum. Daha çox öyrənərdim. Qalın və mənimlə çalışın, sərvətiniz, gücünüz və azadlığınız olacaq.

Birlikdə aşıq ola bilərik və zamanla Darrakhai’yə hökmdar ola bilərik və dünyanın heç vaxt görmədiyi bir imperatorluğa bənzəyəcəyik. "Boş sözlərini dinləyirəm, dəli həvəslə damlayıram, amma geri çəkilməyə davam edirəm. Vəziyyətim çıxılmaz vəziyyətdədir.

Sakitcə soruşuram: "Menkeret haqqında nə bilirsiniz?" Artıq gücünün xəyalının astanasındaymış kimi səsində alovlu bir ümid notu var. "Mən bilirəm ki, o, hər şeyin mənbəyidir sirlər və bütün incəliklərin qapısı, sehr seli və sevgi tanrısı. "" Hər Mentrassan uşağı bilir ki… öyrənəcəyiniz çox şey var. "" Mənə öyrətməlisiniz! " Krotallis məsafəsini qoruyaraq yerində durur və kölələr arxasındadır, gözlərində dərin bir həsrət hissi var; bilik istəyi təqdirəlayiqdir, lakin bu günə qədər əldə etdiyi vasitə buna nail olmaq üçün istifadə edilən iyrəncdir, qəfildən rəfi zümzümə edir və diqqətimi bir növ çəkir sağımda.

Orada daş skamyalardan birinin üstündə yaşlı bir qadının dağılmış cəsədini görürəm; uzun boz saçları, sarkık qulaq dalğaları və dərin astarlı üzü mənim üçün atamın müdrik yaşıl gözləri qədər tanış və əzizdir. Köhnə Talhrana. Mən onun üzünə baxıram; ülvinin zəhəri ilə korlanmışdır; ağzı səssiz bir qışqırıqda donmuşdu və mən qəzəbdən lal oldum. "Yaxşı, cavabın Kayla nədir?" Əlimi kitabçanın üstünə qoyub arru-şa vəziyyətinə girirəm. Dərhal kantildən gələn növbəti sətirlər beynimə girir və yenidən cümlələrin sonlarını mənə aid etmək üçün intuitiv olaraq dəyişdirirəm.

Danışarkən teatrla qollarımı qaldırıram və Krotallis-ə müraciət edirəm. "Göy gurultusu və fırtına ilə mən birəm; Ay bacı, əzəmətli qardaşım günəş, Hər kəsi əhatə edən gecənin tilsimləri, İşığın saf, fərəhli izzətləri; Bütün ürəklər, azad olmaq istəyən bütün düşüncələr, Bunlar hamısı Mənə təcəlli et! " Krotallis başa düşülən bir şəkildə qarışıq görünür və səsim son sətirlə bir kreşendoya çatdıqda, hər iki tərəfdə iki işığın göründüyünün fərqindəyəm. Əvvəllər gördüyüm kimi çırpınan, çox rəngli bir işıqdır. Çox təəccübləndim və yalnız indi dərinin yanında isti, zümzüməli və güclü bir zərbə olduğunu görürəm.

Krotallis əkiz işıqları görür və indi gözlərində qorxu işarəsi var. Millər özlərini hündür fiqurlar halında həll edirlər; təsvir edilə bilməyən rəng və közərmə işığından ibarətdir. Rəqəmlər Darrakhai qadının üstünə doğru irəlilədikcə divara tərəf geri çəkilirəm. "Bu nə xəyanətdir? Mən sənə bir səltənət təklif etdim, sənə çoxluq üzərində hakimiyyət təklif etdim!" Rəqəmlər qollarını qaldırıb onun üstünə düşəndə ​​mən heç nə demirəm. Eşitdiyimə görə, Krotallis kölgəçilərinə onu qorumağı əmr edir, əksinə qaçırlar.

Onlara qarşı sui-istifadə qışqırır, amma tezliklə qışqırıqları qışqırıqlara çevrilir. İşıq indi şiddətindən kor olur və mən Talhrananın cəsədinin uzandığı daş skamyanın arxasında əyilib üz döndərirəm. Krotallis əzab içində ulayır, ancaq ağrıları qısa müddətdir. Birdən sükut olur və işıq azalır.

Dəzgahın ətrafına baxıram və onun durduğu yerdə yalnız qaranlıq buruşmuş bir forma görürəm. Qeyri-adi rəqəmlər yoxa çıxdı və cavabverici əvvəlki təsirsiz vəziyyətinə qayıtdı. Yavaş-yavaş cüzi sığınacağımdan çıxıb döşəmədəki forma tərəf addımlayıram.

İnsan bədəninin konturunu qoruduğu halda, tamamilə toz halına gəldi və tanınmaz hala gəldi. "Xanımım, təklifinizi rədd edirəm… qiymət çox yüksəkdir." Geniş qablarında ülvi də toz halına gəlir; bu da elədir. Ölüm otağından çıxıram və geriyə baxmıram. Uzun otaqda incə bir qılınc və dəmirlə hörülmüş uyğun bir dəri əlcəyi seçmək üçün fasilə verdim. Qılınc balanslaşdırılmışdır və əlimdə yaxşı hiss edir.

Qaçan minionlar bu vaxta qədər həyəcan təbili çalacaqlar. Buna görə hər hansı bir düşmənlə qarşılaşsam, hazır olacağam. Ancaq Krotallisin qaranlıq otaqları səssiz və boşdur. Bəlkə də köləlik sahibləri qəzəbindən və ya onun taleyindən qorxaraq evdən qaçdılar. Hər halda mən çox məmnunam və dar keçiddən çıxanda qulların heyrətlənmiş üzləri məni qarşılayır; heç biri Jaano'nunkından çox deyil.

Sükut üçün əlimi qaldırıram. "Tanrılarla, dostlarımdan qələbə çalıram. Səni azad edəcəyəm." "Ancaq açar səndədir?" bir qoca kişidən soruşur. "Ehtiyac yoxdur." Barmağımı kilidin üstünə qoyuram və bir saniyə arru-sha-ya daxil oluram.

Kilid klikləri yüksək səslə açılır və kölələr ortaya çıxır. Bunu etmək üçün son olaraq Jaano; qocaya ayağa qalxmaq və onu yola salmaq. Sonra suallarımla əsəbiləşirəm: "- Minyonların qorxu içində qaçdığını gördük, onları məğlub etmək üçün bir iblis çağırdın?" "-Bizi təslim etməsi üçün tanrıça Khemnaia'ya dua etdim, tanrıçasan?" "Sükut! Məni eşidin.

İndi hamınız sərbəstsiniz. Ağalarınıza qayıdın və ya şansınızı ələ verin və qaçın. Yaxşı gedin." Daha çox fikirləşmədən yuxarı qapını açıram; kölələr sürətlə çıxır və səhərin sərin gecəsi işığında yox olurlar. Yaşlı adam ayrılmadan əvvəl mənə tərəf çevrilib baş əydi: "İndi səni tanrıça görə tanıyıram ki, mənim xanımımsan.

Məni bağışla, sənə heç nə təklif edə bilmərəm, ancaq xilas olduğum üçün sənə təşəkkür edirəm." "Dostuma ehtiyac yoxdur. İndi səndən uzaqlaş, get." Yaşlı adamın küçədə çırpınmasına baxanda Jaano gülümsəyir. Qolunun bədənimi qarışdırdığını hiss edirəm. Yanağımdan öpür.

"Bəs Kayla nə etməliyik?" "Heshuziusun evinə qayıdacağıq." "Ah?" "Aye, gələcək kraliçanız Zonovon şahzadəsi Raia'yı qurtarmaq üçün." Sən yerin, dənizin və göyün gücün Sənsən, Sən həqiqətin ruhusan, hər şeyin özlərini harmoniya içində gördükləri və özlərini ilahi tanıdıqları universal gözsən; Bütün sirlər, bütün incəliklər sənindir. Göy gurultusu və fırtına ilə sən birsən; Ay bacı, sənin əzəmətli qardaş günəşin, Hər tərəfi əhatə edən gecənin tilsimləri, İşığın saf, sevincli izzətləri, Bütün qəlblər, azad olmaq istəyən bütün ağıllar, Bütün bunlar səndə özünü büruzə verir. - Menkeret Canticle. Tezliklə… Kölə Şahzadəsinin 9-cu Fəsli..

Oxşar hekayələr