Bawdy Tales Pt. 04 Dul qadının hekayəsi.

Bir italyan zadəganının aldatdığı Yorkşir qızının nağılı və çoxlu günlər və gecələr kef.…

🕑 25 dəqiqə dəqiqə Tarixi Hekayələr

Laxton Arms, May. Dünən axşam yeməyindən sonra kimin əylənəcəyini seçmək üçün püşk atmağa ehtiyacımız yox idi. Demək olar ki, Aşpaz Şeytan və Xanım haqqında nağılını bitirən kimi, dul qadın Dame Elizabeth küfrün və ümumi şənliyin üstündən səsləndi.

"Əziz dostlar," dedi, "çünki mən indi sizə belə zəng etməliyəm, çünki mənim ailəmdən heç kim sağ qalmadı. Aşpaz bizi bu een kimi şən bir nağılla sevindirdi. kişi onu yatağına xoşbəxt göndərmək istəyə bilər.Mənim iddiam budur ki, mən öz nağılımla razılığınızdan həzz ala bilərəm.Nağılındakı fəzilətli Xanım kimi deyil, son tanışlığımın başqa bir xanımı haqqında. amma buna baxmayaraq, mən təsdiq edə biləcəyim kimi bir xanımdır." Həqiqətdə demək lazımdır ki, hamı çox heyrətləndi.

Xanım bizim şirkətdə çətinliklə bir söz demədi, kənarda qalmağı üstün tutdu və biz güman etdik ki, onun təkəbbürlü davranışı özünü digərləri kimi təvazökar insanlardan daha yüksək stansiya hesab etdiyini göstərir. Doğrudan da mən fikirləşmişdim ki, əgər bir axşam püşk ona düşsə, onu necə razı sala bilərdim, onun etirazını gözləyirdim. Beləliklə, qərara alındı ​​və biz Bawtry-dən yüksək yol boyu iyirmi mil qət etdikdə, ümumi zarafatdan başqa, çünki biz olduqca şən bir partiyaya çevrilirdik, belə bir hörmətli qadının necə ola biləcəyi bir-birimizə çox sual verirdi.

bizim zövqümüz üçün iyrənc bir nağıl. Heç kim qadın dedi-qodularından başqa bir şey gözləmirdi, çünki o, adi şeylərdən başqa nə bilərdi. Bu səhər partiyamızın sayı artdı.

Biz yola düşəcəkdik ki, üç nəfər yaxınlaşıb bizə qoşula biləcəklərini soruşdular. Birini tanıdım ki, bir gün əvvəl axşam yeməyində mahnı oxuyan ozandı. Onun gözəl səsi var idi və hamı şlyapasına bir neçə qəpik atmaqdan məmnun idi.

Onun yoldaşı solğun üzlü, uzun saçlı, solğun, tutqun və yaxşı yuyulmağa ehtiyacı olan bir gənc idi. O, Parisdəki universitetindən vəbadan qaçan bir alim olduğunu, ancaq atasının evinə qayıdanda bütün ailəsinin öldüyünü gördü. Üçüncüsü açıq-aydın silah adamı idi və qaşından çənəsinə qədər yaraşıqlı cizgilərini pozan uzun çapıq idi. Keçən gecə mən onu demək olar ki, fərqinə varmamışdım, çünki o, üzünün çox hissəsini gizlədərək kölgədə oturmuşdu və xidmətçiyə yalnız bir neçə kəlmə danışmışdı. Biz Tuksforda gözəl bir yay axşamında, keçən həftələrin yağışından və tutqunluğundan belə bir dəyişikliklə gəldik.

Ağacların zirvələri qürub edən günəşin işığında parıldayırdı və bizim yoldan keçən yolların tozları qızıl ləpələri kimi havada rəqs edirdi. Görünürdü ki, Allah sonsuz mərhəməti ilə qəzəbindən dönmüş, xeyirxah nəzərlərini bir daha bəşəriyyətə çevirmişdir. Mühakimə edildikdən sonra xilas olanlar səmavi ziyafətdə ziyafət verəcəklər, kahinlər bizi əmin etdilər və kim səhv olduğunu söyləyə bilər. Dəyirmançı şəhərin kənarındakı köhnə dəyirmanın yelkənlərini hələ də səliqəli havada tənbəlliklə döndərəndə çox həyəcanlandı.

O, öz sənətkarlığından birinin hələ də sağ olub-olmadığını görmək üçün tələsmək istəyirdi və biz onu bu cür ağılsız hərəkətlərdən çəkindirməli olduq. O, dəyirman maşınlarının gözəlliyi haqqında danışaraq, dinləyən hər kəsi təntənəli şəkildə danışdırarkən çox sentimental oldu. Güman edirəm ki, ağac haqqında da eyni hissləri keçirirəm. Bizi soyuq qoyun əti və çörəkdən ibarət gözəl şam yeməyi yedilər.

Tapsterin qızılı qəhvəyi rəngdə xüsusilə incə ale var idi və qorxuram ki, mən məğlub oldum və ikinci, daha sonra üçüncü tankard aldım. Beləliklə, dul qadının öz nağılını söyləmək vaxtı gələndə, özümü uzun bir aydır xatırlaya biləcəyimdən daha çox məmnun hiss edirdim, əlimdə dördüncü köpüklü çəngəl və yanımda şirin Alisa ilə oturmuşdum. Dul qadının hekayəsi İndi inanmaqda çətinlik çəksəniz də, gəncliyin çiçəkləri hələ də yanaqlarımı zərləyərkən mən gözəl qız idim. Bazar günü kilsədə oturarkən, xüsusən də atamın baxmadığını düşünürlərsə, şəhərin gənc pullarından çoxlu heyran baxışlar və sevgi qeydləri alırdım.

İndi mən gördüyünüz kimiyəm, ağappaq saçlı, qırışmış dəriyəm, baxmayaraq ki, dişlərim zamanın dağıntılarından sağ çıxsa da, Allaha şükür. Və belim çox ballı və badamlı xörəklərə olan həvəsimə xəyanət edir, baxmayaraq ki, vaxt var idi, bir kişi iki əli ilə belimi bağlaya bilərdi, ey çoxdan indi görünür, amma o gənc qadının içində hələ də var. Mən Kinqs-taun böyük limanında, Hull çayının sahilində, dənizdən bir gündə Humber çayının böyük estuarına tökülən yerdə anadan olmuşam. Atam üç gözəl dişli donanması və sahildə böyük anbarı olan bir tacir idi.

Onun ticarəti əsasən parça üzərində idi və Meauxdakı Abbey rahibləri tərəfindən yunlarını ixrac etmək üçün yaxşı qiymət təklif etdiyi üçün onu yaxşı düşünürdülər. O dövrlərdə böyük zadəganlar tərəfindən zəngin ipəklərə böyük tələbat var idi və o, vaxtaşırı İtaliyaya gəmi göndərirdi. Təəssüf ki, bütün bunlar Böyük Vəba ilə başa çatdı və Kings-şəhərində bir çoxları indi yoxsulluq içində yaşayırlar, yəni xilas olanlar. Bundan başqa, şəhərin bütün böyük gəmilərini idarə etmək üçün çox az dənizçi var və onlar çayın sahilində boş oturub çürüyürlər.

Atamın uğuru o demək idi ki, biz çox varlı olduq və həftənin hər günü ət yeyə bildik, təbii ki, cümə günü istisna olmaqla. Anamı on səkkiz yaşıma az qalmış uşaq dünyaya gətirdilər və atam oradakı biznesinin həcmini artırmaq üçün bir il müddətinə Genuyaya getməyə qərar verdi ki, bu gözəl şəhərdə fəaliyyət göstərsin. yun parça ticarətindən daha gəlirli.

Məni evdə qoca bibilərimin himayəsinə buraxmaqdansa, yəqin ki, o, şəhərin cavanlarına güvənmədiyi üçün, deyəsən, kilsədə onun duada itdiyini düşünəndə onların yanaşmalarından xəbərdar idi. Nəysə, o, məni özü ilə, dul qalmış bacılarından biri ilə birgə götürmək qərarına gəldi. Beləliklə, gözəl bir yaz günündə Hull çayı ilə aşağı yelkən açdıq və Humberə çıxdıq.

Məni uşaqlığımda dəfələrlə gəmilərə götürmüşdülər, amma pilotu endirdiyimiz yerdən, gəmidən enib Kings-towna qayıdıb daşıyıcı ilə liftə mindiyimiz yerdən kənara çıxmamışdım. Beləliklə, mən su qorxusunu çoxdan itirmişdim və göyərtəyə ayaq basan kimi yaşıllaşan anamdan fərqli olaraq, gəminin dalğalar üzərində hərəkətinin gətirdiyi xəstəlikdən heç vaxt əziyyət çəkməmişdim. Qalanın üzərində dayanıb göyün mavisinə qarşı ağ dalğalanan kətanı seyr etmək gözəl idi, küləkdən ən yaxşı şəkildə yararlanmaq üçün yelkənləri kəsən məşğul dənizçilərin çağırışları və qağayıların deşici qışqırtıları ilə belə görünürdü. Yazıq xalam da anam kimi əzab çəkdi və yataq otağının təhlükəsizliyi üçün göyərtələrin altında sürətlə itdi. Doğduğum şəhərin gizli tanışlığından azad olan bu böyük macəradan çox həyəcanlandım.

Dənizə çatmaq üçün bütün gün lazım idi və gecələr o xain sulara çıxmaqdansa, biz qurudan üç mil uzaqlıqda uzanan və təhlükəsiz sığınacaq halına gətirən çuxurda lövbər saldıq. payız tufanları şimaldan əsən gəmilər üçün, heç bir ağıllı adam qışda çölə çıxmaz. Səyahət iki ay çəkdi və biz nadir hallarda qurudan uzaqlara getdik. Amma nəhayət, Genuya xaricindəki düz yolda lövbər saldıq və limanda bir yanalma yerinin azad olmasını gözləyirdik.

Şəhərin hətta dənizdən də mənzərəsi bizim limanımızdan çox fərqli, ecazkar yarmarka idi. Binalar sanki kilometrlərlə içəri girir və axşam günəşinin şüaları altında solğun yaşıldan alovlu qırmızıya qədər rənglərin göy qurşağı ilə parlayırdılar. Atam iş üçün şəhərin dəbli bir məhəlləsində bizə uyğun bir ev tapmaq üçün aylar əvvəl bizdən bir agent göndərdi, dedi, xarici görünüş çox vacibdir.

Evi ilk görəndə sevincdən əl çalmalı oldum. Bu, İngiltərənin taxta və kərpic evlərinə bənzəməyən ilk daşdan tikilmiş ev idi. Əsas girişin üstündə eyvanı həkk olunmuş barmaqlıqlı, böyük pilləkənlə yaxınlaşan əsas qapının hər iki tərəfində yunan qəhrəmanlarının heykəlləri var idi.

Otaqların içərisi sərin idi, geniş keçidin sonunda mərkəzdə cingiltili fəvvarə ilə qaldırılmış hovuzu olan qapalı həyətə qapılar açılırdı. O vaxta kimi düşünürdüm ki, Kinqs şəhərindəki evimiz möhtəşəmdir, lakin sarayın əzəməti ilə müqayisədə bura sığınacaqdan daha yaxşı deyildi. Sonrakı bir neçə həftə problemsiz keçdi.

Atam günün çox hissəsini uzaq şərqdəki digər tacir və agentlərlə görüşmək üçün uzaqda idi. Gecələr böyük yeməkxanada gümüşdən nahar edərdik və atam tez-tez şəhərin və onun hüdudlarından kənardakı nüfuzlu kişiləri qonaq edəndə məndən ev sahibəsi olmağımı xahiş edərdi. Gündüzlər xalamla mən ya səhərin sərinliyində, ya da daha tez-tez günortadan sonra görməli yerləri görmək üçün şəhərə çıxırdıq.

Günortanın istisi o qədər idi ki, az adam qapıdan bayıra çıxırdı və biz də onlardan nümunə götürərək ən isti saatlarımızı qalın daş divarlı otaqlarımızın sərinliyində keçirməyə və ya həyətdəki fəvvarənin yanında oturmağa üstünlük verirdik. Mənim hekayəm həqiqətən sentyabrın əvvəlində, xalam xəstələnərək yatağına uzananda başlayır. Mənə təkbaşına çölə çıxmamaq göstərişi verilirdi, amma mən dikbaş qız idim və hesab edirdim ki, qulluqçulardan birini özümlə aparmaq qaydaları ciddi şəkildə pozmur. Beləliklə, bir şanlı çərşənbə axşamı səhər özümü şəhərin çoxsaylı meydanlarından birində bəzəkli fəvvarəni əhatə edən alçaq divarda oturmuş vəziyyətdə tapdım, qulluqçum hörmətli bir məsafədə, axırda o, aşağı sinifdən idi. Xüsusilə heç nə etmirdim, sadəcə azadlıq hissindən həzz alırdım və bəlkə də bir az yaramaz olduğu üçün bundan daha çox həzz alırdım.

Mən boş-boş oturub barmaqlarımı suyun səthində gəzdirib xəyallara daldım ki, yəqin mənə müraciət edən qəribə bir adamın səsini eşitdim. "Və dua edin, gözəl bir gənc xanım burada təkbaşına nə edir? Bilmirsinizmi ki, təzə və sevimli birisi üçün baxımsız gəzmək tamamilə təhlükəsiz deyil." Səsin haradan gəldiyini görmək üçün döndüm və çaşqınlıq içində əlimi ağzıma apararaq nəfəsimi tutdum. Orada indiyə qədər gördüyüm ən gözəl məxluq dayanmışdı, o qədər gözəl idi ki, insan ola bilməzdi.

Aydındır ki, o, gümüş və qızıl saplarla işlənmiş ən yaxşı ipək paltarında olduğu kimi geyinmiş bir şahzadə idi. Onun ağ-qırmızı şlanqdan ibarət zolaqlı corabları çox kobud idi, onun qəşəng ayaqlarına elə mükəmməl uyğun gəlirdi ki, əzələlərinin hər bir detalını görmək olardı, ayaqlarında isə o qədər zərif ayaqqabılar vardı ki, daha çox qadın başmaqlarına bənzəyirdi. Ancaq ən yaxşısı onun tünd qıvrımlarına yüngülcə taxılan və zərif bucaq altında uzun lələklə örtülmüş papağı idi.

Fikirlərimi toplayandan sonra ona bacardığım qədər sərt tonda cavab verdim: “Ancaq mən tək deyiləm, mehriban əfəndim, baxın, orada mənim qulluqçum var” və meydanın o tayından bir qrup gəncin oynadığı yerə işarə etdim. zər, onların arasında mənim qulum. – Elə ola bilər, xanım, amma tezliklə hava narahat dərəcədə isinəcək.

Niyə mənimlə evimə gəlmirsən? Və o, mənə həqiqətən də saray kimi görünən başqa istiqamətə işarə etdi: "Və sonra bir stəkan soyudulmuş şərabın üstündə bir-birimizi daha yaxşı tanıya bilərik." Mən bildiyim ağıllı bir şeyi etməliydim, amma bu tanrı fiquru məni tamamilə vurdu və edə biləcəyim tək şey mülayim şəkildə başımı tərpətmək idi. Saniyələr kimi görünən bir yuxunun içində özümü bu qaranlıq və inanılmaz dərəcədə yaraşıqlı bir qəribin qarşısında oturmuş, həyatımda heç vaxt dadmadığım bir qədəh şərabla oturub ona həyat hekayəmi danışdığımı gördüm. O, mənim uzun-uzadı danışığıma çox nəzakətlə qulaq asdı, sadəcə olaraq sözümü kəsərək “necə maraqlıdır” və ya “sənin üçün necə də xoşdur” kimi sözlər söylədi, amma nəhayət ki, sözümü kəsdi və rahat bir sükutdan sonra bir az da mənə danışmağa başladı. özü haqqında. O, mənə göründüyü kimi şahzadə və ya tanrı deyil, hakim aristokratiyanın üzvü və şəhərin seçilmiş hökmdarının adı olan dogenin kiçik qardaşı idi.

O, məndən təxminən 15 yaş böyük idi, körpəsini təzəcə dünyaya gətirən gənc arvadı ilə indi onların ölkədə, uşaq böyütmək üçün daha sağlam bir yerdə olduğunu söylədi. Bir müddət sonra Nikolo, adı belə idi, bizim oturduğumuz həyətin küncündəki günəş saatına baxıb dedi: “Artıq sizi evə çatdırmağın vaxtıdır, yoxsa ailəniz narahat olacaq. Səni və qulunu küçələrdə sağ-salamat müşayiət etmək üçün piyadamı göndərəcəyəm. Xüsusən də mən sizi düzgün tanıyana qədər sizə heç bir zərər verə bilmərik.

Amma yəqin ki, cümə günü yüngül balıq yemək üçün mənə qoşulmaq istərdiniz və biz bu son dərəcə xoş söhbəti davam etdirə bilərik” və barmaqlarımı ağzına qaldırıb incəliklə öpdü. Hadisələr yaxşıya, ya da pisə doğru dəyişdi, bu, sənin baxış bucağından asılıdır. Amma dramatik dönüş, şübhəsiz ki, oldu. "Mia cara signorita," o, o gözəl musiqi səsi ilə dedi, "sən çox gözəlsən və mən Mən gözəl şeylərin və qadınların bilicisiyəm, amma, - və o, irəli əyilib barmaqlarını sinələrimə yumşaq bir şəkildə sürtdü, - belə gözəllik muslin, hətta ipəyin arxasında gizlənməməlidir. Niyə icazə vermirsən ki, səni öz otağımın xəlvətinə aparım və orada sənin mükəmməlliyini gizlədən o çirkin sarğıları götürüm?" Mən yox deməli və evimə qədər müşayiət olunmasını xahiş etməliydim, amma əslində, Mən tamamilə onun sehri altında idim və təvazökarlıqla ona məni lələk kimi asanlıqla qaldırmağa icazə verdim və otağına apardım..

Sonrası o qədər səmavi ləzzətli bir günorta idi ki, bədənimi hələ də isindirdi. onun xatirəsi ilə o gün günortadan sonra qızlığımı dayandırdım və qadın oldum.O, məni yavaşca soyundurdu və mən çılpaq olanda barmaqlarını boynumdan və sinəmə qədər yüngülcə gəzdirməyə başladı.Onun toxunuşu elə idi. zərif və eyni zamanda bir o qədər də əmredici və incə hisslər barmaqlarının ucundan bütün bədənimə yayıldı.Məni təəccübləndirdi, çünki mən çox üşüdüyümdən başqa heç vaxt belə olmamışdı, məmələrim bərkiməyə başladı və o, qabağa əyildikdə.

Onları əmizdir, mən bunun böyük sevinci ilə qışqırdım. Döşlərimi və məmələrimi öpməyə davam edərkən, barmaqlarını yavaşca qarnımın şişkinliyində gəzdirdi, sanki mənə gossamer sapları ilə sığallanmış kimi incə bir toxunuşla. O, anam venerisə çatanda, onu yumşaq bir şəkildə sığallayır və barmaqlarını qızılı qıvrımlarım arasında gəzdirəndə mən ayaqlarım arasında əvvəllər heç vaxt hiss etmədiyim bir hiss, bir növ karıncalanma hiss etdim, amma elə ləzzətli bir hiss hiss etdim və anladım ki, Mən hiyləgərliyimi qoruyan ət qıvrımları arasında islanırdım.

Qeyri-ixtiyari olaraq ayaqlarımı araladım, çünki indiyə qədər hisslərimi itirmişdim və onun daha çox araşdırmasını istədim. Bununla belə, Nikolo mükəmməl bir centlmen idi və cazibəsini tamamlamağa tələsmirdi. Onun ilk fikri öz ehtiyac və istəyini ödəmək üçün deyil, mənim zövqüm üçün idi.

Əgər o, məni götürəcəkdisə, bu, mənim də hərarətli istəyim olduğu üçün olmalı idi və bu, yalnız öz istəyimlə və məmnuniyyətlə təslim olmaq istədiyim üçün olmalıdır. Və mən dünyada hər şeydən çox təslim olmaq istəyirdim. "Zəhmət olmasa, orada mənə toxun," pıçıldadım, "ayaqlarımın arasında, səni hiss etmək istəyirəm…" Durdum və sonra daha da sakitcə, "içimdə" dedim. Nikolo mənə baxıb gülümsəyərək "əzizim Elizabet, bu gün səni cənnətə səyahətə çıxaracağam" dedi və ilk dəfə dodaqlarımdan öpdü.

Qəribə bir şəkildə onun öpüşləri məni çox həyəcanlandıran nəvazişlərdən daha məhrəm idi və mən onun zərif dilini qəbul etmək üçün ağzımı açdığımda bu, onun iradəsinə tam və son təslimiyyət aktı idi. O anda mən əbədi olaraq onun oldum. Dillərimiz birlikdə rəqs edərkən, onun əlləri kəşfiyyat səyahətinə davam etdi və o, barmaqlarını qıvrımlarımın arasında yerləşən kiçik düymənin üzərində sürüşdürdü və dodaqlarımı yavaşca ayırdı. Bütün bədənimin canlı olduğunu hiss etdim və hər toxunuş içimdən od dalğaları göndərdi. Mən onu dayandıra biləcəyim nöqtədən xeyli keçmişdim.

Bu gün günortadan sonra bakirəliyimi itirəcəkdim və ağlım və bədənim indi bunu arzulayırdı; Məni sikməsini istəyirdim, dünyadan daha çox onun məni sikməsini istəyirdim. Dostlarım, siz bunu eşidəndə şoka düşə bilərsiniz, çünki mən hörmətlə tərbiyə olunan gənc bir qadın idim və bu cür istəkləri olmamalıdır. Amma həyatımda ilk dəfə idi ki, özümü həqiqətən arzuladığımı və arzuladığımı, bəli, hətta sevildiyimi hiss etdim. Bu, mən bunun üçün yaradılmışdım və nəhayət, həqiqətən özümə çevriləcəkdim, bu mənim taleyim idi.

Nicolo onun barmaqlarını mənim yaş uzunluğu aşağı və mənim amçux girişində slid kimi mən gasped, mənim mərkəzi daxil dərin probing və mənə ekstaz dünyanın kənarında üzərində spining göndərilməsi. Əzalarım titrəyirdi, ayaqlarım ağır yüklərə dözürdü və Nikolo məni sərbəst qolu ilə tutmasaydı, mən onun ayağına yıxılacaqdım. Yavaş-yavaş yerə qayıtdığım zaman Nikolo məni yavaşca qucağına alıb çarpayısına oturtdu, sonra yarım addım geri çəkilib soyunmağa başladı. Əvvəlcə o, köynəyinin bağını açıb başının üstünə çəkdi ki, dar şalvarının belinə qədər uzanan tünd saçlardan ibarət yüngül örtüyü olan əzələli sinəsini üzə çıxardı. Sonra o, kod parçasını çıxardı və ilk dəfə mən onun kişiliyini, yarı dik xoruzunun qıvrımlarının yuvasından qalxdığını və aşağıda toplarının təxminən bir əl enində asıldığını gördüm.

heyran oldum. Evə qayıdarkən küçədə oğlanların işini tez-tez görmüşdüm və atamın odun qarşısında çimərkən çılpaq halda dəfələrlə çılpaq halda olduğunu görmüşdüm, amma bu, başqa cür idi və gözümə çox gözəl gəlirdi. Uzanıb ona toxunmaq istədim və əlimi ona tərəf qaldırdım.

"Si, mia cara Elizabeth, sən toxuna bilərsən," o, sakitcə dedi, "tezliklə bir adam içəri girəndə sevincini biləcəksən və sonra mən sənə bir adamı razı salmağın bir çox yolunu öyrədəcəm. Bununla belə, ərin gözünü başqa yerə dikməməsi üçün daha yaxşı yol yoxdur”. Əlimdən tutub xoruzunun milinə qoydu. İndi tam diqqət mərkəzində olan orqanın sərtliyi ilə müqayisədə dərinin axmaqlığı arasındakı ziddiyyətə heyran oldum. Uzunluğu əlimdən üçdən çox və üç barmağım qədər qalın idi.

Baş və şəhadət barmağımla şaftı bacardığım qədər qurşaqladım və yuxarı-aşağı vurmağa başladım. Toxunuşum altında sürətlənməsini hiss etmək çox həyəcanlı idi. Digər əlimlə onun toyuq yumurtasından ağır olan, sığalladıqca kisəsinin içində hərəkət edən toplarını ovdum.

"Bəsdir xanım," Nikolo nəfəsini kəsdi, "daha çox və mən boltumu çox tez vuracağam. Başqa bir gün icazə verəcəyəm ki, məni istədiyin qədər sığallayasan, sonra da dodaqların və ağzınla məni necə məmnun edəcəyini sənə göstərəcəyəm. Amma bu gün mən sənin məsumluğunu alacağam və sənə daha çox cənnət bağlarını göstərəcəyəm.Sizi xəbərdar etməliyəm ki, siz mənim ölçülərimə alışdıqca və ficanızın dərinliklərinə daxil olanda əvvəlcə bəzi narahatlıqlar olacaq. nece deyirsen amciq, men senin qizini sındıranda kəskin ağrı olacaq. O, sözünü bitirən kimi əllərini çiyinlərimə qoyub məni geri itələdi ki, mən çarşafların üstündə uzanmışam, aralı ayaqlarım kənardan sallanıb.

Mənə yaxınlaşaraq ombalarımın arasında diz çökdü və üzvünü bir əlində tutdu, başımı şirələrimlə örtülənə qədər yarığım boyunca sığallamağa başladı və sonra onu amcığımın girişinə qoydu, yavaşca və möhkəm bir şəkildə itələdi. onun topları mənim göt yanaqlar qarşı istirahət edilmişdir qədər o ev. O, bakirəliyimin son səddini keçərkən qışqırdım, amma ağrı tezliklə keçdi və tezliklə ən güclü həzzdən və bədənimin dərinliklərində basdırılmış bu adamla tamlıq hissindən başqa heç nə hiss etməyə başladım.

Bunun necə günah ola biləcəyini düşündüm, bir qadının bilə biləcəyi ən gözəl şey kimi hiss etdiyim zaman və bütün digər düşüncələri beynimi formalaşdıraraq, sadəcə olaraq onun iradəsinə təslim oldum. Nicolo o gün günortadan sonra məni çox yumşaq bir şəkildə sikdi, sonradan öyrəndim, mükəmməl bir sevgili idi, baxmayaraq ki, sonrakı hallarda daha güclü, az qala ehtirası ilə çılğın olardı. Keçmiş həyatımda heç nə məni möcüzə və gözəlliyimin kulminasiyasına hazırlamamışdı. Hisslərim təsvir edilə bilməzdi və vəcd və vəcd kimi sözlər mənə qalib gələn sevinci ifadə etmək üçün tamamilə qeyri-adekvatdır.

Mən, həqiqətən, başqa bir dünyaya qədəm qoyduğumu hiss etdim, baxmayaraq ki, fikrimin bir hissəsi ilə pəncərədən kənarda fəvvarənin musiqisindən və onun xoruzunun daha torpaq səsindən və amcığımdan içəri və xaricində sürüşən səsindən xəbərdar idim. Ehtirasımın zirvəsində Nikolonun xırıldadığını və iniltisini eşitdim və onun xoruzu bətnimə dərindən boşaldarkən onun xoruzu şişirdi və qaxaclandı. Nikolo üstümə yıxıldı və biz bir neçə dəqiqə belə uzandıq, ikimiz də sevgimizin səadətində itirdik.

Nəhayət ki, onun tənbəl üzvü içimdən sürüşüb çıxanda məndə itki hissi hiss etdim, sanki cənnətdəki o anlarda olduğum qədər az idim. Təxminən bir saat çılpaq şəkildə çarşafların üstündə bir-birimizə sarılaraq uzandıq, Nikolo isə italyan və ingilis dillərinin qarışığında məhəbbət sözlərini pıçıldayaraq bədənimi yumşaq bir şəkildə sığalladı. Mən onun sevgilisi, qiymətli incisi və şahzadəsi idim.

Bu, onun otağının qaranlığında sevişdiyimiz günlərin birincisi idi, ancaq pəncərədəki panjurların lamellərindən günəş işığının qızıl şüaları ilə işıqlandırılırdı. Söz verdiyi kimi mənə çox şey öyrətdi və ağzıma da, amcığıma da boşaldı. Onun toxumu dadı xoşagəlməz deyildi, zəngin ədviyyatlarla tüstüyə bənzəyirdi və bədəninin müşk qoxusu mənim hisslərimə ətir kimi gəlirdi. Təəssüflər olsun ki, xalam xəstəliyindən sağaldı və mən onu bir daha görməməliyəm deyə düşünüb pərişan oldum. Ancaq Nicolo həll yolunu tapdı, o, heç nəyin istəklərinin yolunda durmasına icazə verməyən bir adam deyildi və Genuyadakı ikinci ən güclü adam olaraq, onu inkar etməyə cəsarət edənlər az idi.

Beləliklə, bir gün günortadan sonra qapımızda pərdəli zibil daşıyan iki kişi dayandı və biri atama vermək üçün piyadaya kiçik bir kart verdi. Hersoq Nikolo d'Ardono, Signorita Elizabeth Strenger şirkətindən bacısı Signora Rosina ilə görüşmək üçün səmimiyyətlə xahiş edir. Kartı oxuyanda atam mənə sual dolu nəzər saldı, amma o, razılaşdı və bəlkə də Ardinilərlə əlaqənin onun biznesi üçün böyük fayda verə biləcəyini düşünüb. Beləliklə, ləzzətli günortalarım qaçılmaz olana qədər davam etdi və mən aylıq qanaxmalarımdan ikisini qaçırdığımı aşkar etdim.

Vəziyyətimlə bağlı faktı mümkün qədər gizlətdim, amma sonda atama etiraf etməli oldum. O, hədsiz dərəcədə qəzəbli idi və məni rahibəxanaya göndərməklə hədələdi. Nikolo onunla görüşməyi tələb etdi və razılaşdılar ki, məni o qədər sərt cəzalandırmamalıyam, güman edirəm ki, atama təzyiq göstərilib; Nicolo, nəhayət, Genuya limanından malların ixracı üçün bütün lisenziyalara nəzarət edirdi. Eləcə də razılaşdılar ki, Nikolo öz məsuliyyətini boynuna götürəcək, uşağımız digər uşaqları ilə birlikdə böyüyəcək, əgər qız olsa, yeri gələndə özünə uyğun ər tapacaq. Qızım doğulduqdan bir neçə dəqiqə sonra qucağımdan götürüləndə ağladım, amma bilirdim ki, onu İngiltərəyə qaytarsam, nəinki həmişə əclafın lənəti ilə ləkələnəcəkdim.

Atam mənim üçün Genuyadakı digər ingilis tacirləri arasından qırxlarda dul bir ər tapdı. Ona hər şey izah edildi və şübhəsiz ki, pul əl-ələ verdi, amma həbsdən çıxdıqdan bir neçə gün sonra Ardino ailəsinin öz keşişi tərəfindən Genuyadakı kiçik bir kilsədə evləndim. Mərasimə bir neçə gün qalmış etirafımı etməli oldum və böyük günahlarımın peşmançılığı üçün uzun saçlarımı qırxdırdılar, təbii ki, getdikcə uzandılar, amma heç vaxt əvvəlki kimi parlaq olmamışdı və ağlıma gələndə ağarmışdı. yalnız otuzuncu yaşlarımda idi. Nikolo toya gəldi və düşündüm ki, o, mənə edilənləri görəndə gözündə yaş olduğunu aşkar edə bilərəm.

Ərim Con mehriban insan idi və o, mənə həmişə yaxşı münasibət bəsləyirdi və mən Nikolonun dediklərinin həqiqətini kəşf etdim, çünki bildiyimə görə, o, hətta mənim həbsdə olduğum müddətdə də yaşadığımız şəhərin fahişələri ilə heç vaxt yoldan çıxmayıb. Üç oğlumuz var idi, onlardan ikisi yetkin olanda ərim tərəfindən Brabant və Pyemonta agent kimi göndərilmişdi. Üçüncü və ən kiçiyi, məncə, cənubda, Norviçdə bir yerdə yaşamaq üçün getdiyi evliliyə qədər bizimlə yaşamağa davam etdi. Bilmədiyim vəbadan sağ çıxan olub-olmamasından asılı olmayaraq, mən yalnız Təsbehimi söyləyə və onların ruhlarına dua edə bilərəm.

Nikolodan heç vaxt eşitməsəm də, qızım on altı yaşına çatanda mənə xəbər göndərildi ki, o, kiçik zadəganlardan olan bir ailənin oğlu ilə nişanlanıb, amma bu, onun haqqında son xəbərimdir. Mən də onun üçün hər gün dua edirəm. Bu mənim hekayəmdir, dostlarım. Məni çox sərt mühakimə etməməyinizi xahiş edirəm, çünki peşman deyiləm və Genuyadakı günlərimi hələ də məhəbbətlə xatırlayıram, baxmayaraq ki, indi mənə elə gəlir ki, bu, başqa bir həyatda olub.

Oxşar hekayələr